ما را در فیس‌بوک دنبال کنید

Walaw

سیاست

مراکش در قلب یک پیکربندی جدید ژئواکونومیک و دیپلماتیک

11:35

Zoom

مراکش، با تکیه بر دیپلماسی فعال و جذابیت صنعتی رو به رشد، در حال تثبیت جایگاه خود به عنوان یک بازیگر اصلی در موازنه‌های منطقه‌ای جدید است.

مراکش در حال تثبیت جایگاه خود به عنوان یک بازیگر کلیدی در بازسازی دیپلماتیک و اقتصادی مداوم مغرب است. در تحلیلی که توسط موسسه تحقیقات مهاجرت منتشر شده است، آندره‌آ بیانچی، محقق وابسته در کالج ماتیاس کوروینوس در بروکسل، ترکیبی از چندین عامل را که این موقعیت را تقویت می‌کنند، برجسته می‌کند: ادعای ارضی، قدرت صنعتی رو به رشد، جذابیت برای سرمایه‌گذاری خارجی و نقش آن به عنوان دروازه‌ای به آفریقا.

از نظر ژئوپلیتیکی، نویسنده معتقد است که در ماه‌های آینده، احتمالاً صف‌آرایی تدریجی قدرت‌های بزرگ به نفع حاکمیت مراکش بر صحرای بزرگ آفریقا رخ خواهد داد. پس از ایالات متحده، فرانسه و بریتانیا، چین و روسیه نیز می‌توانند این روند را دنبال کنند. این سناریو با احیای روابط فرانسه و مراکش از سال ۲۰۲۴، به ویژه با حمایت پروپارکو از پروژه‌های استان‌های جنوبی و دیپلماسی فرهنگی فعال، که از جمله موارد دیگر با توجه ویژه مراکش در نمایشگاه کتاب پاریس مشخص می‌شود، تقویت می‌شود.

این تحکیم دیپلماتیک مبتنی بر یک استراتژی صنعتی آینده‌نگر است. مراکش قصد دارد به یک قطب جهانی برای تولید باتری‌های الکتریکی تبدیل شود. پکن به وضوح این موضوع را درک کرده است: برای دور زدن محدودیت‌های قانونی غرب، CNGR دو میلیارد دلار برای ساخت یک کارخانه کاتد در خاک مراکش اختصاص داده است. به گفته مدیر CNGR اروپا، "مراکش یک "نقطه شیرین" است، به ویژه به دلیل سهولت رویه‌ها و امکان تغییر مسیر صادرات در صورت تعطیلی بازارهای آمریکا یا اروپا."

فراتر از لیتیوم، ذخایر فسفات مراکش - بزرگترین ذخایر فسفات در جهان - این پادشاهی را در موقعیتی قرار می‌دهد که در بخش باتری‌های رده پایین و متوسط، کشورهایی مانند اندونزی را کنار بزند. این پویایی رشد، غول‌های کره جنوبی و چینی مانند LG Chem و Huayou Cobalt را نیز جذب می‌کند که هدفشان تولید سالانه تا یک میلیون وسیله نقلیه الکتریکی برای گروه‌هایی مانند تسلا، CATL و LG است. نویسنده حتی به «هم‌افزایی مستقیم با سلسله حاکم» در ساختاردهی این بخش‌ها اشاره می‌کند.

اما قدرت مراکش صرفاً در مدرنیته صنعتی آن نهفته نیست. این کشور همچنین به یک ساختار بانکی مستحکم متکی است که نتیجه اصلاحات آغاز شده در دهه 1990 است. سه بانک بزرگ مراکشی در میان ده بانک برتر قاره هستند و در 22 کشور آفریقایی فعالیت می‌کنند. آندره‌آ بیانچی خاطرنشان می‌کند که «گسترش در آفریقا با خروج برخی از بازیگران اروپایی پس از بحران مالی 2008-2009 تسریع شد» و مؤسسات مراکشی را با دامنه وسیعی برای گسترش در قاره‌ای که هنوز تا حد زیادی فاقد بانک است، رها کرد.

در نهایت، به مسئله مهاجرت از منظر امنیت استراتژیک پرداخته می‌شود. با کاهش حضور دیپلماتیک اروپا در این قاره، به نظر می‌رسد ثبات مراکش یک دارایی کلیدی در مدیریت جریان مهاجرت باشد.