آخرین اخبار

ساعت‌های نماز

فجر
طلوع آفتاب
ظهر
عصر
مغرب
عشاء

ساعت‌های دیگر شهرها

ما را در فیس‌بوک دنبال کنید

Walaw

سیاست

مراکش، ستون ثبات و توسعه در ساحل

Thursday 13 - 16:30

Zoom

بر اساس تحلیلی که توسط موسسه Royal United Services انجام شده، نقش مراکش در ارتقای ثبات در ساحل اکنون به نظر می رسد یک اهرم اساسی برای مقابله با تهدیدات فراملی باشد. به لطف سیاستی که دیپلماسی، سرمایه گذاری اقتصادی و همکاری امنیتی را ترکیب می کند، پادشاهی خود را به عنوان شریک استراتژیک اروپا و بریتانیا در این منطقه در چنگال تحولات عمیق قرار می دهد.

در یادداشتی که در پایان میزگردی که توسط مؤسسه خدمات متحد سلطنتی با موضوع «ژئوپلیتیک ساحل: تهدیدهای فراملی، امنیت و ثبات» سازماندهی شده است، تأکید شده است: مراکش به دلیل توانایی خود برای عمل به عنوان پلی بین شمال آفریقا و غرب آفریقا، بسیج ابزارهای اقتصادی و امنیتی برای ترویج توسعه پایدار و افزایش ثبات در ساحل برجسته است.

ابتکار آتلانتیک: یک پروژه ساختاری برای ساحل

در میان اقدامات انجام شده توسط رباط، ابتکار آتلانتیک یکی از بلندپروازانه ترین پروژه ها را تشکیل می دهد. هدف این استراتژی ارائه دسترسی ممتاز به مسیرهای دریایی از طریق زیرساخت های بندر مراکش در اقیانوس اطلس به کشورهای ساحلی است. موسسه Royal United Services می گوید: «هدف ادغام این اقتصادهای منطقه ای در مدارهای تجاری بین المللی و محدود کردن وابستگی آنها به مسیرهای ترانزیتی ناپایدار است.

این پروژه بخشی از چارچوب گسترده‌تر یکپارچگی منطقه‌ای است، از جمله پروژه خط لوله گاز نیجریه-مراکش، که هدف آن اتصال منابع انرژی غرب آفریقا به بازارهای شمال آفریقا و اروپا است. این زیرساخت های ساختاری منعکس کننده دیدگاه مراکشی مبتنی بر وابستگی متقابل اقتصادی به عنوان سنگری در برابر افراط گرایی و بی ثباتی است.

دستور امنیتی جدید در ساحل

بافت ساحلی در ژانویه 2025 با خروج رسمی بورکینافاسو، مالی و نیجر از جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا، تحول بزرگی را تجربه کرد. این سه ایالت که تحت اتحاد ایالات ساحل متحد شده اند، بدین ترتیب تمایل خود را برای تعریف مجدد اتحادها و حاکمیت خود نشان داده اند. این گسست از جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا عمیقاً معماری منطقه را بازسازی می کند. بئاتریز د لئون کوبو، کارشناس موسسه Royal United Services تحلیل می‌کند: «این چارچوب‌ها را برای همکاری در تجارت، گردش و امنیت جمعی دوباره ترسیم می‌کند».

در واکنش به این تغییرات، ائتلاف کشورهای ساحل از ایجاد یک نیروی نظامی مشترک متشکل از 5000 نفر خبر داد که مسئول اجرای عملیات هماهنگ در مناطق با فعالیت شدید جهادی است. این موسسه بریتانیایی خاطرنشان می‌کند: «هدف اعلام‌شده، خودمختاری استراتژیک است، اما این نیرو باید با چالش‌های قابل‌توجهی از نظر لجستیک و تأمین مالی، مشابه مشکلاتی که نیروهای مشترک G5 ساحل با آن مواجه هستند، مقابله کند».

ترکیب مجدد اتحادهای بین المللی

این تحولات در شرایطی رخ می‌دهد که تدریجی قدرت‌های غربی از ساحل خارج می‌شوند. در آگوست 2024، ایالات متحده پایگاه نظامی خود را در نیجر بست و پس از آن در دسامبر، فرانسه چاد را ترک کرد. دیگر بازیگران منطقه ای، به ویژه در شمال آفریقا، به دنبال پر کردن این خلأ هستند.

کریدور استراتژیک به اقیانوس اطلس

دسترسی به بنادر مراکش یک فرصت تعیین کننده برای کشورهای ساحلی محصور در خشکی است. Beatriz de León Cobo می‌گوید: «این یک راهرو حیاتی برای بازارهای جهانی است که وابستگی آن‌ها به مسیرهای خشکی شکننده را کاهش می‌دهد». در این زمینه، رباط خود را به عنوان شریک قابل اعتماد دولت های ساحلی در مواجهه با بی ثباتی و تحریم هایی که تجارت آنها را مختل می کند، قرار می دهد. تعهد آن با افزایش سرمایه گذاری در زیرساخت های مخابراتی، بانکی و حمل و نقل همراه است، بنابراین نقش خود را به عنوان یک محور اقتصادی و امنیتی در غرب آفریقا تثبیت می کند.

در مواجهه با بازسازی کنونی، موسسه رویال خدمات متحد بر ضرورت تقویت همکاری های فرامرزی، شرط اساسی برای هر استراتژی برای تثبیت ساحل پافشاری می کند. «شورش‌های جهادی در مرزهای متخلخل و تنش‌های محلی رشد می‌کنند. یک پاسخ مؤثر مستلزم مشارکت قوی، افزایش هماهنگی و پشتیبانی توسعه است.»