-
17:14
-
16:38
-
16:23
-
16:10
-
15:52
-
15:25
-
15:25
-
14:43
-
14:00
-
13:18
-
13:00
-
12:15
-
11:30
-
11:03
-
10:44
-
10:00
-
09:49
-
09:15
-
09:03
-
08:28
-
08:07
-
07:45
گزارش: مراکش در رتبه ۷۰ جهانی از نظر کیفیت زندگی دیجیتال
مراکش به پیشرفت خود در حوزه دیجیتال ادامه میدهد. طبق رتبهبندی جهانی کیفیت زندگی دیجیتال ۲۰۲۵ که توسط شرکت امنیت سایبری Surfshark منتشر شده است، این کشور پادشاهی با امتیاز ۰.۴۵ در رتبه ۷۰ جهانی قرار دارد. این عملکرد، مراکش را در صدر کشورهای شمال آفریقا و دوم در قاره، درست پس از موریس، قرار میدهد.
این گزارش نتایج متضادی را بسته به شاخصهای مورد تجزیه و تحلیل برجسته میکند. مراکش به ویژه از نظر مقرون به صرفه بودن اینترنت موبایل، که در رتبه ۳۸ جهانی قرار دارد، برجسته است. با این حال، سرعت اینترنت ثابت همچنان یک نقطه ضعف است و در رتبه ۱۰۰ جهانی قرار دارد. استفاده از اینترنت توسط شهروندان، این کشور را در رتبه ۴۱ قرار میدهد، در حالی که آمادگی کلی زیرساختهای دیجیتال آن را در رتبه ۷۴ قرار میدهد.
در حوزه امنیت سایبری، مراکش در رتبه ۴۸ جهانی قرار دارد که نشان دهنده پیشرفت قابل توجه در حفاظت دیجیتال است. در مورد هوش مصنوعی، این پادشاهی از نظر پتانسیل سرمایهگذاری در رتبه ۶۰ و از نظر آمادگی زیرساخت هوش مصنوعی در رتبه ۸۰ قرار دارد که نشاندهنده فرصتها و چالشهایی است که باید در تقویت اکوسیستم فناوری ملی به آنها پرداخته شود.
در سطح بینالمللی، فنلاند با امتیاز ۰.۷۴ امتیاز در صدر این رتبهبندی قرار دارد و از آلمان و دانمارک پیشی گرفته است. در بین ۱۰ کشور برتر، کشورهایی مانند سوئیس، فرانسه و سنگاپور نیز قرار دارند. در مقابل، کشورهایی مانند جمهوری دموکراتیک کنگو، موزامبیک و یمن در رتبههای بعدی قرار دارند.
در جهان عرب، امارات متحده عربی با رتبه ۴۴ جهانی در صدر رتبهبندی قرار دارد و پس از آن قطر (۴۶) و عربستان سعودی (۴۹) قرار دارند. اردن و بحرین به ترتیب رتبههای ۵۴ و ۵۵ را به خود اختصاص دادهاند. در شمال آفریقا، مراکش رتبه برتر منطقهای خود را حفظ کرده و از تونس (۷۹)، مصر (۸۱) و الجزایر (۹۳) پیشی گرفته است، در حالی که لیبی و موریتانی در این رتبهبندی گنجانده نشدهاند.
این گزارش همچنین تأکید میکند که کیفیت زندگی دیجیتال در کشورهایی با ثبات سیاسی عموماً بالاتر است، ضمن اینکه به بهبود کلی در دسترسی مالی به اینترنت اشاره میکند. با این حال، مشخص میکند که هیچ ارتباط مستقیم و خودکاری بین سطح درآمد و کیفیت زندگی دیجیتال وجود ندارد و بر اهمیت سیاستهای عمومی و سرمایهگذاریهای هدفمند تأکید میکند.