- 16:20با تشدید درگیری در اوکراین، نفت اوج گرفت
- 16:00رویدادهای مهم: یک اهرم استراتژیک برای جذابیت مراکش
- 15:10هواپیمای «آکینجی» ترکیه یک «پیشرفت کیفی» در توان نظامی مراکش است.
- 14:35Wi-Fi 8: ویژگی های جدید اتصال اینترنت سریع تر و پایدارتر را ارائه می دهد
- 14:05مطالعه نشان می دهد که ChatGPT در تشخیص شرایط پزشکی از پزشکان بهتر عمل می کند.
- 13:30مراکش قراردادی با وزارت دفاع ایالات متحده برای پشتیبانی از سیستم های برنامه ریزی ماموریت برای هواپیماهای F-16 امضا می کند
- 13:05شرکت دانمارکی Green Energy به عنوان بخشی از سرمایه گذاری خود در انرژی های تجدیدپذیر در مراکش دفتری را در Dakhla افتتاح کرد.
- 12:40ایران در حال تدوین طرح انتقال پایتخت از تهران است
- 12:15ترامپ قصد دارد یک موقعیت اختصاصی برای ارزهای دیجیتال در کاخ سفید ایجاد کند
ما را در فیسبوک دنبال کنید
غرور مراکشی ها: میراثی پاک نشدنی از راهپیمایی سبز
در 6 نوامبر 1975، رویدادی نقطه عطف تعیین کننده ای را در تاریخ مراکش و هویت ملی آن رقم زد: راهپیمایی سبز. این تظاهرات مسالمت آمیز، تحت رهبری پادشاه حسن دوم، بیش از 350000 مراکشی را بسیج کرد که مصمم بودند حاکمیت خود را بر صحرای غربی که در آن زمان تحت حکومت اسپانیا بود، اعلام کنند. امروز پس از گذشت تقریباً 50 سال، این اقدام نمادین همچنان حس غرور ملی و وحدت را در میان مردم مراکش منتشر می کند.
یک اقدام همبستگی و عزم راسخ
راهپیمایی سبز که در شرایطی راه اندازی شد که صحرای غربی یک منطقه مورد مناقشه بود، پاسخی صلح آمیز به استعمار زدایی ناتمام منطقه بود. از آنجایی که اسپانیا در آستانه عقب نشینی بود، پادشاه حسن دوم طرحی جسورانه را پیشنهاد کرد: پیشبرد یک بسیج مدنی صلح آمیز به سمت صحرا. هدف روشن بود: ادعای حاکمیت مراکش بر این سرزمین و به گوش رساندن صدای مردم.
انتخاب راهپیمایی به عنوان وسیله عمل، قدرت و عزم صلح آمیز مراکشی ها را آشکار می کند. آنها بدون سلاح و خشونت از تپه های شنی صحرا گذشتند و پرچم های مراکش را با افتخار به اهتزاز درآوردند و سرودهای میهنی را خواندند. این ژست همبستگی در سراسر جهان منعکس شد و اسپانیا را وادار کرد تا موضع خود را بازنگری کند، بنابراین خروج نیروهای اسپانیایی را تسهیل کرد و راه را برای ادغام صحرای غربی به مراکش هموار کرد.
افتخاری که فراتر از نسل هاست
راهپیمایی سبز صرفاً یک رویداد تاریخی نیست: این راهپیمایی به نماد یک هویت ملی قوی و وحدت تزلزل ناپذیر تبدیل شده است. همه ساله در 6 نوامبر، مراکشی ها گرد هم می آیند تا این شاهکار را جشن بگیرند، که نشان دهنده پیروزی اراده جمعی بر اختلافات ژئوپلیتیکی و درگیری های مسلحانه است. این روز ادای احترام به همبستگی ملی است، لحظه ای که خاطره جمعی در روح هر نسل تثبیت می شود.
امروز، تقریباً 50 سال پس از این بسیج، مراکشی ها همچنان احساس غرور عمیقی را در خود پرورش می دهند. راهپیمایی سبز در دنیایی که خشونت و درگیریهای مسلحانه غالباً بر روابط بینالملل حاکم است، به مدلی از انعطافپذیری و عزم صلحآمیز تبدیل شده است. مراکشی های جوان که این رویداد را تجربه نکردند، با میراثی از غرور بزرگ می شوند که به این صفحه از تاریخ پیوند خورده است. آنها مفتخرند که می دانند کشورشان با آرامش، خرد و انسجام توانست با ناملایمات روبرو شود.
میراث وحدت و رفاه
فراتر از اهمیت نمادین، راهپیمایی سبز پیامدهای عمیقی بر توسعه مراکش داشت. این کشور سرمایه گذاری گسترده ای در بازسازی و توسعه صحرا انجام داده است. زیرساخت های مدرن ساخته شد و منطقه با رشد اقتصادی روبرو شد و صحرا را به یکی از اجزای اساسی اقتصاد مراکش تبدیل کرد. امروزه این منطقه موتور توسعه و دارایی استراتژیک پادشاهی است.
راهپیمایی سبز بیش از یک فتح ساده جغرافیایی، به مراکش اجازه داد تا روابط داخلی خود را تقویت کند و شهروندان خود را حول ارزش های مشترک متحد کند: صلح، عدالت و احترام به حقوق. بنابراین، مردم مراکش یاد گرفتهاند که از اصول خود بدون توسل به خشونت دفاع کنند، درسی که امروز بیش از هر زمان دیگری در دنیایی که درگیریهای مسلحانه همهجانبه وجود دارد، طنینانداز میشود.
صحرا: قلمروی آینده
صحرای مراکشی که مراکش مدعی آن است، امروز منطقه ای در حال دگرگونی کامل است. این کشور نه تنها حاکمیت خود را تحکیم کرده است، بلکه تلاش کرده تا با سرمایه گذاری در پروژه های کشاورزی، انرژی و زیربنایی، آن را به الگوی توسعه پایدار تبدیل کند. بنابراین راهپیمایی سبز نه تنها یک پیروزی سیاسی بود، بلکه راه را برای آینده ای امیدوارکننده برای این منطقه هموار کرد.
برای مردم مراکش، راهپیمایی سبز نشان دهنده نیروی وحدت در مواجهه با چالش هاست. این مظهر لحظه ای است که همبستگی و عزم را برای ایجاد یک هویت جمعی قوی و سرزمینی غنی شده با فداکاری های گذشته ممکن ساخت. امروز، مراکش با اطمینان به آینده خود می نگرد، زیرا می داند که تاریخ راهپیمایی سبز همچنان غرور و وحدت ملی خود را تغذیه می کند.