- 09:50مراکش و امارات متحده عربی با امضای توافقنامه مالکیت صنعتی، نوآوری را تقویت میکنند
- 09:08مراکش بر تعهد خود به همکاری جنوب-جنوب و ارتقای ثبات در جامعه فرانسوی زبان تأکید کرد
- 18:20گوگل قابلیت تبدیل عکس به ویدیو را راهاندازی کرد
- 17:43تحقیقات علیه X به دلیل دستکاری الگوریتم و دخالت خارجی آغاز شد
- 15:35ترامپ از اعمال تعرفههای ۳۰ درصدی بر مکزیک و اتحادیه اروپا خبر داد
- 14:55وزارت امور خارجه ترامپ اخراجهای دستهجمعی را برای تغییر شکل دیپلماسی ایالات متحده آغاز میکند
- 13:57واشنگتن: مراکش در چالش معتبر سالانه سرآشپز سفارت مورد تقدیر قرار گرفت
- 11:45میلیاردرهای آفریقاییتبار در اقتصاد آمریکا جایگاه خود را تثبیت میکنند
- 11:00آژانس بین‌المللی انرژی پیشبینیهای خود را اصلاح میکند: عرضه نفت افزایش، تقاضا کاهش
ما را در فیس‌بوک دنبال کنید
سیاست آفریقایی مراکش: یک استراتژی دیپلماتیک دوباره ابداع شده
مراکش با حمایت از جنبش های آزادیبخش ملی توانسته است اتحادهای محکمی در آفریقا ایجاد کند که نقش استراتژیک آن را در این قاره تقویت کرده است. این موضع به پادشاهی اجازه داد تا روابط بین‌الملل خود را بر اساس مسئله صحرا بازتعریف کند و بر موضع کشورهای آفریقایی در مورد این درگیری تأثیر بگذارد. بر اساس مطالعه ای که در مجله Lixus منتشر شده است، مراکش روابط دیپلماتیک خود را با توجه به عوامل تعیین کننده داخلی، مانند نظام سیاسی و ظرفیت نظامی خود و عوامل خارجی مانند زمینه ژئوپلیتیک جهانی و پویایی روابط بین الملل شکل داده است.
درگیری صحرا که در دهه 1970 رخ داد، تأثیر عمده ای بر روابط بین المللی مراکش گذاشت. در روزهای اولیه، حمایت رژیم های الجزایر و لیبی از جبهه پولیساریو به این جبهه اجازه داد تا در قاره آفریقا جایگاه خود را به دست آورد. با این حال، تحولات ژئوپلیتیکی دهه 1990 منجر به تغییر جهت مواضع آفریقا شد و به تدریج حمایت از پولیساریو کاهش یافت و به مراکش فرصتی داد تا روابط خود را با بسیاری از کشورهای آفریقایی تقویت کند و کشورهای آفریقایی را متقاعد کند که وضعیت خود را نسبت به بازدید از صحرا بررسی کنند.
مراکش از زمان استقلال خود همواره مسئله تمامیت ارضی را در قلب سیاست خارجی خود به ویژه در آفریقا قرار داده است. پس از استقلال، علیرغم چالش های ایدئولوژیک، با حمایت از جنبش های آزادیبخش و مخالفت با امپریالیسم استعماری، به سمت تقویت روابط خود با کشورهای مترقی آفریقا حرکت کرد. این حمایت از آرمان استقلال در آفریقا یکی از عناصر اصلی دیپلماسی مراکش بوده و به تقویت نفوذ آن در این قاره کمک کرده است.
خروج مراکش از سازمان اتحادیه آفریقا در سال 1984 نقطه عطف مهمی در روابط این کشور با آفریقا بود. این تصمیم به پادشاهی اجازه داد تا سیاست های آفریقایی خود را دوباره ارزیابی کند، همکاری با بسیاری از کشورها را تشدید کند و در اکثر موارد از تمامیت ارضی خود حمایت کند. این تغییر استراتژیک یک عامل کلیدی در متقاعد کردن بسیاری از کشورهای آفریقایی برای بازنگری موضع خود در مورد مناقشه صحرا بود و تصمیماتی را به نفع مراکش اتخاذ کرد.