ما را در فیس‌بوک دنبال کنید

Walaw

فن آوری

کاوشگر خورشیدی پارکر; سفری تاریخی به خورشید

Tuesday 24 December 2024 - 10:50

Zoom

کاوشگر خورشیدی پارکر، سریع‌ترین جسم ساخته شده توسط انسان، قرار است امروز نزدیک‌ترین نزدیک‌ترین فاصله خود را با خورشید داشته باشد و به سرعت 435000 مایل در ساعت برسد. این سرعت خارق‌العاده به این معنی است که فضاپیما می‌تواند تنها در ۲۹ ثانیه از لندن تا نیویورک را طی کند.

سرعت چشمگیر کاوشگر نتیجه نیروهای گرانشی عظیمی است که خورشید اعمال می کند و آن را هر چه بیشتر به هسته اش نزدیک می کند. امروز، به فاصله 3.8 میلیون مایلی از سطح خورشید می‌آید و به تاج خورشید می‌رود - جو بیرونی فوق‌العاده گرم که از زمین در طی یک خورشید گرفتگی کامل قابل مشاهده است. این فضاپیما دماهای شدید را تحمل می کند و پیش بینی می شود جلوی آن به 1400 درجه سانتیگراد برسد. دانشمندان مشتاقانه منتظر تایید این موضوع خواهند بود که از شرایط شدید جان سالم به در برده است و انتظار می رود داده ها در 27 دسامبر به دستشان برسد.

کاوشگر خورشیدی پارکر که در آگوست 2018 پرتاب شد، به طور پیوسته با هر مداری به خورشید نزدیک‌تر می‌شود. این بیست و دومین مدار آن است و نزدیکترین فاصله ای را که کاوشگر به خورشید خواهد داشت نشان می دهد. دانشمندان مشتاقانه منتظر داده های زیادی هستند تا درک ما از رفتار خورشید را بهبود بخشند. مشاهدات قبلی پیچیدگی های غیرمعمولی را در میدان مغناطیسی خورشید نشان داد که باد خورشیدی را ایجاد می کند که شفق های قطبی را روی زمین به حرکت در می آورد. با این حال، این باد خورشیدی همچنین به دلیل سطوح بالای تشعشعات، تهدیدی بالقوه برای فضانوردان، ماهواره ها و شبکه های برق روی زمین است.

درک منشأ باد خورشیدی و اثرات آن بر میدان مغناطیسی زمین برای بهبود پیش‌بینی آب و هوای فضا بسیار مهم است. یکی از معماهای کلیدی که دانشمندان به دنبال حل آن هستند این است که چرا تاج خورشید به دمای بیش از 1 میلیون درجه سانتیگراد می رسد، در حالی که دمای سطح آن تنها حدود 6000 درجه سانتیگراد است. این ناهنجاری یکی از گیج کننده ترین ویژگی های خورشید است.

مفهوم ماموریت خورشیدی نزدیک به سال 1958 برمی گردد، اما تا قرن بیست و یکم بود که مهندسان یک فضاپیما را توسعه دادند که قادر به مقاومت در برابر چنین شرایط شدید باشد. بخش مهمی از طراحی کاوشگر خورشیدی پارکر سپر حرارتی آن است که از ابزار آن در برابر گرمای شدید خورشید محافظت می کند.

پروفسور تیم هوربری، که در تلاش های تحقیقاتی مشارکت داشته است، هیجان خود را در مورد موفقیت این ماموریت ابراز کرد. او اظهار داشت: «من فوق‌العاده خوش‌شانس هستم که در این لحظه از زندگی حرفه‌ای خود هستم، زمانی که سرانجام این مأموریت در حال پرواز است تا بتوانیم علمی را که دهه‌ها می‌خواستیم انجام دهیم، انجام دهیم.» این شاهکار مهندسی به اندازه پتانسیل علمی که باز می کند قابل توجه است و نقطه عطفی تاریخی در کاوش بشر در منظومه شمسی است.

این ماموریت نه تنها یک شگفتی تکنولوژیک است، بلکه وعده می دهد که بینش های ارزشمندی در مورد رفتار خورشید و تأثیر آن بر سیاره ما ارائه دهد. با هر مدار جدید، ما به حل برخی از بزرگترین اسرار منظومه شمسی نزدیکتر می شویم.