- 15:30تقویت روابط دریایی: مراکش و سازمان بین المللی دریانوردی
- 14:02مجلس ایران اظهارات رئیس جمهور خود را که خشم لبنان را برانگیخت تکذیب کرد
- 13:00ترامپ در بحبوحه بحث در مورد درمان باروری ادعای پدری لقاح آزمایشگاهی کرد
- 11:12نمایشگاه خودرو پاریس 2024: عصر جدیدی برای تحرک دوستدار محیط زیست
- 10:40طلا از 2700 دلار در هر اونس گذشت که یک رکورد تاریخی است
- 10:15اعضای وان دایرکشن ابراز می کنند که به خاطر از دست دادن لیام پین "دلشان شکسته".
- 09:50رباط، پایتخت جهانی کتاب 2026: یک پلت فرم فرهنگی
- 09:10دیدهبان میگوید تصاویر سوء استفاده جنسی از کودکان توسط هوش مصنوعی به «نقطه اوج» میرسد
- 08:35اتحادیه اروپا بر اهمیت مشارکت استراتژیک خود با مراکش تاکید می کند
ما را در فیسبوک دنبال کنید
پروین اعتصامی; شاعر نجیب ادبیات فارسی
رخشنده اعتصامی معروف به پروین اعتصامی در سال ۱۳۰۶ در تبریز به دنیا آمد و در اوایل زندگی به همراه خانواده به تهران نقل مکان کرد. او علاوه بر تحصیل رسمی در کالج دخترانه آمریکایی در تهران و فارغ التحصیلی از مدرسه بیتل ایران در سال 1924، درک کاملی از ادبیات عربی و کلاسیک فارسی را از پدرش به دست آورد.
پروین تنها هفت هشت سال داشت که استعداد شعری او آشکار شد. او با تشویق پدرش، چند قطعه ادبی را که پدرش از منابع غربی ترجمه کرده بود، به صورت شعر درآورد.
اولین اشعار شناخته شده او، یازده تصنیف چاپ شده در شماره های 1921-1922 مجله ماهانه پدرش، بهار ، بلوغ شگفت انگیزی از اندیشه و مهارت را نشان می دهد.
چاپ اول دیوان او شامل 156 شعر بود و در سال 1935 منتشر شد. اشعار پروین در قالب و ماهیت خود از سنت کلاسیک فارسی پیروی می کند، شاید در مخالفت عمدی در برابر روندهای مدرنیستی در شعر فارسی که در حال تبدیل شدن بودند. محبوب در زمان او
چاپ دوم کتاب او که توسط برادرش فتح اعتصامی ویراستاری شده بود، اندکی پس از مرگ او در سال 1941 منتشر شد. شامل 209 تصنیف به مثنوی، قصیده، غزل و قطعه (شکل دیگری از شعر فارسی) و قالب های مصراعی بود. مجموعاً 5606 بخش بود.
اشعار پروین شامل موضوعاتی چون ظلم ستیزی، فقر ستیزی، عدالت خواهی و آرمان گرایی است. شعر او درد فقر و استثمار را بیان می کرد و توده ها را به قیام علیه متخلفان فرا می خواند. شعر او ناسازگاری اجتماعی زمان خود را بیان میکرد و چنین میگفت که جنگ ابدی بین خیر و شر محصول ذهن انسان است.
بسیاری از اشعار پروین بیانگر انتقاد او از شاهان و ظلم قدرتمندان است. بسیاری از اشعار پروین دارای محتوای روایی است که در آن پروین مناظره دو چیز را در قالب داستان می آورد.