-
12:15
-
11:30
-
10:43
-
10:00
-
09:44
-
09:15
-
08:57
-
08:25
-
08:07
-
07:45
-
17:01
-
16:30
-
16:06
-
15:47
-
15:42
-
15:05
-
14:29
-
14:19
-
13:39
-
13:23
-
13:00
ما را در فیس‌بوک دنبال کنید
مراکش: یک سیاست مهاجرت سلطنتی پیشگام
بیش از یک دهه است که مراکش خود را به عنوان یک بازیگر کلیدی در مدیریت مسائل مهاجرت تثبیت کرده و از یک کشور ترانزیت ساده به سرزمینی برای استقبال و ثبات هزاران مهاجر، به ویژه از کشورهای جنوب صحرای آفریقا، تبدیل شده است. این تغییر استراتژیک، که توسط پادشاه محمد ششم رهبری می‌شد، منجر به یک سیاست مهاجرت ملی مبتنی بر رویکردی انسان‌گرایانه و احترام به تعهدات بین‌المللی شد.
نقطه شروع، گزارش شورای ملی حقوق بشر بود که رویکردی منصفانه و مشارکتی را توصیه می‌کرد. متعاقباً، پادشاه دستور اجرای یک سیاست مهاجرتی جدید را صادر کرد که مورد تحسین بین‌المللی قرار گرفته است. این امر منجر به ایجاد چهار کمیسیون تخصصی مسئول تنظیم، بررسی درخواست‌های پناهندگی، تطبیق چارچوب قانونی و تقویت همکاری‌های بین‌المللی شد. دفتر پناهندگان و افراد بدون تابعیت نیز در سال 2020 با همکاری کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد بازگشایی شد.
استراتژی مراکش فراتر از بُعد صرفاً قانونی رفته است. در زمینه آموزشی، مدارس این پادشاهی صرف نظر از وضعیت والدینشان، به روی کودکان مهاجر باز شده‌اند. در سطح نهادی، یک دپارتمان وزارتی مختص مهاجرت ایجاد شده است. از نظر اجتماعی و فرهنگی، ابتکاراتی مانند «هفته مهاجران» برای ترویج همزیستی پدید آمده است، در حالی که برنامه‌های آموزشی و اشتغال، ادغام مهاجران در بازار کار را تسهیل کرده است.
دو عملیات بزرگ ساماندهی، در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۷، ده‌ها هزار نفر را قادر به دریافت مجوز اقامت کرد. خدمات حمایتی بهداشتی، حقوقی و اجتماعی نیز، به ویژه در طول همه‌گیری کووید-۱۹، به کار گرفته شده‌اند.
با این وجود، چالش‌های متعددی در مواجهه با فشارهای امنیتی مرتبط با شبکه‌های قاچاق انسان، قاچاق مواد مخدر و تهدیدات تروریستی، و البته مهاجرت نامنظم، همچنان باقی است. برای رسیدگی به این موضوع، مراکش یک رویکرد امنیتی پیشگیرانه اتخاذ کرده و در عین حال مشارکت خود را با اتحادیه اروپا و کشورهای آفریقایی تقویت می‌کند.
بنابراین، سیاست مهاجرت و پناهندگی پادشاهی خود را به عنوان یک الگوی منطقه‌ای تثبیت کرده است. این سیاست، حفاظت از حقوق، ادغام و همکاری بین‌المللی را در چارچوب یک دیدگاه سلطنتی که مهاجرت را به عنوان اهرمی برای توسعه مشترک به جای یک خطر می‌بیند، ترکیب می‌کند. پایداری آن همچنان از طریق بسیج همه ذینفعان و تحقق ادغام در زندگی روزمره مهاجران تضمین می‌شود.