-
13:42
-
13:21
-
13:00
-
12:15
-
11:30
-
11:10
-
10:45
-
10:00
-
09:14
ما را در فیس‌بوک دنبال کنید
مراکش: شریک دیپلماتیک پیشرو ایالات متحده در آستانه ۲۵۰مین سالگرد تأسیس آن
همانطور که در مقاله‌ای طولانی در پلتفرم رسمی ShareAmerica وزارت امور خارجه آمده است، در آستانه ۲۵۰مین سالگرد تأسیس ایالات متحده، مراکش جایگاه ممتاز خود را به عنوان قدیمی‌ترین شریک دیپلماتیک جمهوری آمریکا حفظ می‌کند.
در اوایل دسامبر ۱۷۷۷، در حالی که مستعمرات آمریکایی هنوز برای آزادی خود از سلطنت بریتانیا می‌جنگیدند، سلطان محمد سوم دسترسی آزاد به بنادر مراکش را برای کشتی‌های آمریکایی فراهم کرد. این اقدام افتتاحیه، که پیش از هرگونه شناسایی رسمی انجام شد، توسط مورخان به عنوان اولین اقدام به رسمیت شناختن بین‌المللی ایالات متحده توسط یک کشور مستقل در نظر گرفته می‌شود.
یوسف عمرانی، سفیر مراکش در ایالات متحده، گفت: "این یک دوستی بی‌نظیر است که چندین قرن دوام آورده و جغرافیا و مرزها را به چالش می‌کشد." پیمان صلح و دوستی که در سال ۱۷۸۶ بین دو کشور امضا شد و هنوز هم در حال اجرا است، پایه و اساس طولانی‌ترین رابطه دیپلماتیک دوجانبه در تاریخ آمریکا را بنا نهاد.
«دومین کنگره قاره‌ای در سال ۱۷۸۰، تمایل خود را برای صلح و دوستی با مراکش ابراز کرد.» ShareAmerica ضمن یادآوری این نکته که ایالات متحده «علیرغم علاقه سلطان، در تجارت با مراکش کند عمل می‌کرد»، خاطرنشان می‌کند. در نهایت، توقیف یک کشتی تجاری آمریکایی توسط مقامات مراکشی در اکتبر ۱۷۸۴ بود که باعث آغاز مذاکرات شد. این مذاکرات منجر به امضای پیمان دوجانبه ۱۷۸۶ شد که «پایه و اساس طولانی‌ترین رابطه رسمی دوجانبه در تاریخ ایالات متحده را بنا نهاد.»
یک سفارتخانه تاریخی و روابط نظامی پایدار
به پاس قدردانی از این اتحاد نوپا، مراکش ساختمانی قابل توجه در قلب طنجه را برای تأسیس سفارتخانه خود به ایالات متحده پیشنهاد داد. ShareAmerica گزارش می‌دهد: «این مکان به مدت ۱۴۰ سال، از دهه ۱۸۲۰ تا دهه ۱۹۶۰، محل اقامت دیپلمات‌های آمریکایی بود.» امروزه، این ساختمان که به موزه تبدیل شده است، «تنها بنای تاریخی ملی ایالات متحده است که در خارج از قلمرو آن واقع شده است» و نمادی ماندگار از این رابطه دیرینه و پربار است.
این روابط بعداً به حوزه نظامی نیز گسترش یافت. در طول جنگ جهانی دوم، «نیروهای آمریکایی مستقر در مراکش با تهاجم نازی‌ها به شمال آفریقا جنگیدند.» امروزه، دو کشور رزمایش‌های نظامی مشترکی انجام می‌دهند و «در مبارزه با تروریسم شریک هستند.»
در دوران معاصر، شباهت‌های ژئوپلیتیکی همچنان پابرجاست. در سال ۲۰۲۰، مراکش عادی‌سازی روابط خود با اسرائیل را به عنوان بخشی از توافق‌نامه ابراهیم که توسط ایالات متحده منعقد شد، اعلام کرد. و در آوریل گذشته، مارکو روبیو، وزیر امور خارجه، از پادشاهی به خاطر «نقش رهبری‌اش در ساختن آینده‌ای بهتر برای اسرائیلی‌ها، فلسطینی‌ها و همه مردم منطقه» ستایش کرد.
بعد اقتصادی نیز از این قاعده مستثنی نیست: ShareAmerica خاطرنشان می‌کند: «امروزه، دو کشور روابط تجاری دوجانبه قوی خود را حفظ کرده‌اند و در سال ۲۰۲۴ به بیش از ۷ میلیارد دلار رسیده‌اند و سرمایه‌گذاری‌های شرکت‌های آمریکایی در مراکش، ایالات متحده را در بین پنج کشور برتر سرمایه‌گذاری در مراکش قرار می‌دهد.»
با نزدیک شدن به ربع هزاره، ایالات متحده مراکش را نه تنها به عنوان اولین کشوری که از وجود آن در صحنه بین‌المللی حمایت کرده است، بلکه به عنوان شریکی ثابت قدم که وفاداری‌اش قرن‌ها را در بر می‌گیرد، به رسمیت می‌شناسد.