- 17:00نتفلیکس رابط کاربری خود را بازطراحی میکند و با OpenAI همکاری میکند تا تجربه کاربری را با هوش مصنوعی بهبود بخشد
- 16:00دیپلماتهای خارجی با پویایی توسعه در داخله-عود الذهب آشنا میشوند
- 15:30مراکش و ساحل عاج همکاری نظامی استراتژیک خود را تقویت می کنند
- 15:15دولت ترامپ کاهش عمده تعرفههای واردات چین را بررسی میکند
- 14:35بیل گیتس متعهد شد تا سال ۲۰۴۵، ۲۰۰ میلیارد دلار اهدا کند و از کاهش کمکهای خارجی ماسک انتقاد کرد
- 14:05مراکش تحت رهبری سلطنتی، حفاظت از اکوسیستمهای دریایی خود را تقویت میکند
- 13:57خاموشیهای نامتوازن تهران، بحثهایی را در مورد عدالت اجتماعی در دسترسی به انرژی برانگیخته است
- 13:15ترامپ امیدوار است مسئله هسته ای ایران را بدون بمباران حل کند و می خواهد ایرانی ها به موفقیت بزرگی دست یابند.
- 12:30مشارکت استراتژیک بین مراکش و لیبریا برای نوسازی بنادر و زیرساختهای دریایی
ما را در فیسبوک دنبال کنید
سخت ترین زبان ها برای یادگیری: چالش برانگیزترین دوئل جهان
21 فوریه هر سال به عنوان روز جهانی زبان مادری جشن گرفته می شود، فرصتی برای یونسکو برای ترویج تنوع فرهنگی و زبانی. این روز یک سوال را مطرح می کند: در بین هزاران زبانی که وجود دارد، یادگیری کدام زبان از همه سخت تر است؟ اگرچه برخی مطالعات تخمین میزنند که حدود 7000 زبان در جهان وجود دارد، اما سازمان ملل متحد در حال حاضر 8324 زبان دارد که بسیاری از آنها در معرض تهدید جهانی شدن قرار دارند. عنوان خاص تر
دشواری یادگیری زبان تا حد زیادی به نزدیک بودن آن زبان به زبان مادری زبان آموز بستگی دارد. با این حال، درک سختی نیز بسته به تجربه و توانایی های فردی هر فرد متفاوت است. طبق گفته موسسه زبان هلند، پیچیده ترین زبان هایی که باید یاد بگیرند عبارتند از چینی، عربی، ژاپنی، مجارستانی، کره ای، فنلاندی، باسکی، ناهواتل (زبان مردم بومی آمریکای شمالی)، ایسلندی و لهستانی.
یکی دیگر از رتبهبندیهای ده زبان سختتر برای تسلط به زبان ماندارین (یکی از انواع چینی)، عربی، ژاپنی، کرهای، مجارستانی، فنلاندی، ایسلندی، لهستانی، ترکی و ویتنامی اشاره میکند. در میان این زبانها، چینی ماندارین در رتبه اول قرار دارد و پس از آن زبان عربی. طبق کتاب رکوردهای گینس، ماندارین رسما به عنوان دشوارترین زبان جهان شناخته شده است.
چرا یادگیری زبان عربی اینقدر سخت است؟
زبان عربی به دلیل تنوع گویش های متعدد در رتبه دوم در میان پیچیده ترین زبان ها قرار دارد. اگرچه یک زبان ادبی استاندارد در کتاب ها و رسانه ها استفاده می شود، این نسخه به ندرت در مکالمات روزمره در برخی مناطق عرب نشین استفاده می شود. مشکل اصلی برای افراد غیر بومی نوشتن است که از راست به چپ انجام می شود. علاوه بر این، الفبای عربی دارای 28 حرف است که بیش از نیمی از آنها بسته به موقعیت آنها در کلمه (ابتدا، وسط، پایان) تغییر شکل می دهند. علاوه بر این، زبان عربی از حروف صدادار استفاده می کند که معنای کلمات را بسته به موقعیت آنها در بالا یا پایین حروف تغییر می دهد.
فقدان حروف کوچک، قواعد دستوری پیچیده مانند اشکال دوتایی و توافق های جنسیتی و اعداد، و چهار لحن برای هر صدا نیز تسلط بر زبان عربی را دشوار می کند. زبان آموز باید توجه خاصی به تلفظ داشته باشد، زیرا معنای کلمات به لحن بستگی دارد.
چرا زبان چینی سخت ترین زبان در نظر گرفته می شود؟
زبان چینی، به ویژه ماندارین، به دلیل دشواری بسیار مشهور است. در طول هزار سال، بیش از 80000 کاراکتر ایجاد شد که در یک فرهنگ لغت 40 جلدی گردآوری شد. اگرچه امروزه تنها 7000 کاراکتر استفاده می شود، اما تعداد آنها به خصوص در مقایسه با الفبای 26 حرفی انگلیسی چشمگیر است. زبان آموزان برای خواندن و نوشتن باید تعداد زیادی نماد را به خاطر بسپارند که این یک چالش بزرگ است.
علاوه بر پیچیدگی نوشتن، چینی هیچ صرف فعل یا تنوع جنسیتی ندارد. کلمات با زمان یا شخص تغییر نمی کنند و ساختار زبان را نسبتاً ساده می کند، اما معنی با ترتیب کلمات و بافت تعیین می شود. افعال با زمان تغییر نمی کنند و از نمادهای زمانی (مانند "دیروز" یا "امسال") برای نشان دادن گذشته، حال یا آینده استفاده می شود.
در این مقایسه، زبان چینی نه تنها به دلیل دشواری در نوشتن، بلکه به دلیل غنای آوایی آن نیز متمایز است که یادگیری آن را برای خارجی ها پیچیده تر می کند.
نظرات (0)