-
15:30
-
14:43
-
14:00
-
13:15
-
11:30
-
10:44
-
10:00
-
09:15
-
08:30
-
17:00
-
16:15
سال ۲۰۲۵ یکی از پرهزینهترین سالها برای بلایای اقلیمی: گزارش
طوفانها و سیلها در جنوب شرقی آسیا در پاییز امسال بیش از ۱۷۵۰ نفر را کشت و بیش از ۲۵ میلیارد دلار (۱۹ میلیارد پوند) خسارت وارد کرد، در حالی که بر اساس تحقیقات انجام شده در مورد پرهزینهترین بلایای مرتبط با آب و هوا در سال، تلفات آتشسوزیهای کالیفرنیا از ۴۰۰ نفر فراتر رفت و ۶۰ میلیارد دلار خسارت به بار آورد.
سیلهای ویرانگر چین که در آن هزاران نفر آواره شدند، سومین سیل پرهزینه بود که حدود ۱۲ میلیارد دلار خسارت به بار آورد و حداقل ۳۰ نفر جان خود را از دست دادند.
بر اساس گزارش سالانه موسسه خیریه Christian Aid، ۱۰ فاجعه بزرگ مرتبط با آب و هوا در سال ۲۰۲۵ بیش از ۱۲۰ میلیارد دلار خسارت بیمه شده داشتند.
خسارات واقعی احتمالاً بسیار بیشتر خواهد بود، زیرا فقط هزینههای بیمه قابل اندازهگیری هستند. هزینههای انسانی، از جمله جان انسانها، آوارگی و از دست دادن معیشت، محاسبه نشدهاند.
رویدادهای ویرانگری مانند این اغلب به عنوان «بلایای طبیعی» در نظر گرفته میشوند، گویی که آنها صرفاً پیامدهای تغییرات عادی آب و هوا هستند. اما به گفته نویسندگان گزارش، این یک برداشت اشتباه است.
جوانا هیگ، استاد بازنشسته فیزیک جوی در کالج امپریال لندن، گفت که به دلیل بحران اقلیمی ساخته دست بشر، تعداد و شدت رویدادهای مخرب در حال افزایش است. او گفت: «جهان بهای بیشتری را برای بحرانی میپردازد که ما از قبل میدانیم چگونه آن را حل کنیم. این بلایا «طبیعی» نیستند - آنها نتیجه اجتنابناپذیر گسترش مداوم سوختهای فسیلی و تأخیر سیاسی هستند.»
در حالی که هزینه اقتصادی بلایا اغلب در کشورهای توسعهیافته، جایی که مردم و مشاغل میتوانند از بیمه استفاده کنند، بیشتر در نظر گرفته میشود، اما تلفات واقعی در کشورهای در حال توسعه میتواند بسیار بیشتر باشد. محمد عدو، مدیر اندیشکده «پاور شیفت آفریقا»، گفت: «در حالی که کشورهای ثروتمند هزینههای مالی بلایا را محاسبه میکنند، میلیونها نفر در سراسر آفریقا، آسیا و کارائیب در حال شمارش جانها، خانهها و آیندههای از دست رفته هستند. در سال ۲۰۲۶، دولتها باید از زیر برف پنهان کردن خود دست بردارند و با حمایت واقعی از مردم در خط مقدم، واکنش نشان دهند.»
فهرست ۱۰ مورد برتر، کل خسارات وارده به کره زمین را شامل نمیشود: ۱۰ رویداد شدید آب و هوایی بزرگ دیگر که هر کدام کمتر از ۱ میلیارد دلار خسارت وارد کردند نیز در این گزارش بررسی شدهاند و بسیاری از نمونههای کمهزینهتر در هیچ یک از این فهرستها قرار نگرفتهاند.
این گزارش همچنین به سلسله طوفانها در فیلیپین اشاره کرده است که در آن بیش از ۱.۴ میلیون نفر آواره شدند و ۵ میلیارد دلار خسارت وارد شد.
با انباشته شدن بلایا در طول سال، تمام مناطق جهان آسیب دیدند. خشکسالی در ایران، ۱۰ میلیون نفر از ساکنان تهران را با تخلیه تهدید میکند. سیل در ماه آوریل جمهوری دموکراتیک کنگو و سپس نیجریه را در ماه مه فرا گرفت و ۷۰۰ کشته برجای گذاشت. سیل در هند و پاکستان بیش از ۱۸۶۰ نفر را کشت، حدود ۶ میلیارد دلار خسارت مالی به بار آورد و بیش از ۷ میلیون نفر را تنها در پاکستان تحت تأثیر قرار داد.
در کشورهای توسعهیافته، آتشسوزیهای بیسابقهای در سراسر شبهجزیره ایبری رخ داد، خشکسالی کانادا را فرا گرفت و موجهای گرمایی بیسابقهای در اسکاتلند رخ داد.
در اجلاس اقلیمی سازمان ملل متحد امسال، Cop30 در بلم در ماه نوامبر، کشورهای ثروتمند توافق کردند که میزان بودجه موجود برای کمک به کشورهای فقیر برای سازگاری با تأثیرات آب و هوای شدید را سه برابر کنند. اما این سه برابر شدن که انتظار میرود تا سال ۲۰۳۵ به ۱۲۰ میلیارد دلار برسد، هنوز به هیچ وجه برای تأمین مالی تمام حفاظتهای مورد نیاز در کشورهای در حال توسعه کافی نخواهد بود.
پاتریک وات، مدیر اجرایی Christian Aid، افزود: هزینه خسارات آب و هوای شدید تا زمانی که جهان انتشار گازهای گلخانهای را کاهش دهد و سوختهای فسیلی را به تدریج کنار بگذارد، همچنان افزایش خواهد یافت.
او گفت: «این فجایع اقلیمی هشداری هستند از آنچه در صورت عدم تسریع گذار از سوختهای فسیلی در پیش رو است. آنها همچنین بر نیاز فوری به سازگاری، به ویژه در جنوب جهان، جایی که منابع محدود هستند و مردم به ویژه در برابر شوکهای اقلیمی آسیبپذیرند، تأکید میکنند.»
در کنفرانس Cop30، تلاش برای شروع کار بر روی نقشه راه برای کشورها جهت حذف تدریجی سوختهای فسیلی به وضعیت یک ابتکار داوطلبانه، به جای یک وظیفه اجباری برای همه کشورها، تنزل یافت. با این حال، کار بر روی آن امسال به رهبری برزیل، میزبان کنفرانس Cop30، و در یک کنفرانس ویژه در مورد سوختهای فسیلی که قرار است در ماه آوریل توسط کلمبیا برگزار شود، آغاز خواهد شد و انتظار میرود بیش از ۸۰ کشور حامی تلاش برای نقشه راه در آن شرکت کنند.
