رویارویی انتخاباتی ونزوئلا: مادورو در میان اعتراضات مخالفان پیروز اعلام شد

در اوج مناقشه‌برانگیز انتخابات ریاست‌جمهوری ونزوئلا، نیکلاس مادورو رئیس‌جمهور کنونی از سوی شورای ملی انتخابات (CNE) برنده اعلام شد و طوفانی از جنجال و شک و تردید بین‌المللی را برانگیخت. اعلامیه ای که توسط الویس آموروسو، رئیس CNE، یکی از متحدان شناخته شده مادورو، اعلام شد، ملت آمریکای جنوبی را در وضعیت آشفتگی سیاسی قرار داده است.

بر اساس نتایج جزئی منتشر شده توسط CNE، با 80 درصد شمارش آرا، مادورو 51.20 درصد آرا را به دست آورد و از رقیب اصلی خود، ادموندو گونزالس که 44.02 درصد آرا را به دست آورد، پیشی گرفت. با این حال، مخالفان به شدت این چهره ها را رد کرده و دولت را به تقلب و دستکاری متهم می کنند.

در یک ادعای متقابل دراماتیک، اپوزیسیون ادعا می کند که گونزالس رئیس جمهور منتخب برحق است و 70 درصد آرا را به دست آورده است. آنها آمار آرای خود، نظرسنجی های خروجی و شمارش سریع را به عنوان شواهدی بر برتری 40 درصدی مادورو ذکر می کنند. این اختلاف فاحش زمینه را برای نبرد تلخ پس از انتخابات فراهم کرده است.

این انتخابات پس از 25 سال حکومت حزب سوسیالیست PSUV، ابتدا در زمان هوگو چاوز فقید و متعاقباً در زمان مادورو، به عنوان فرصتی حیاتی برای تغییر در نظر گرفته شد. احزاب اپوزیسیون پشت سر گونزالس در تلاشی هماهنگ برای سرنگونی رئیس جمهور فعلی متحد شده بودند، که توسط نظرسنجی های پیش از انتخابات که حاکی از شکست قاطع مادورو بود، تقویت شده بود.

واکنش بین المللی به نتایج اعلام شده سریع و تا حد زیادی مشکوک بوده است. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا ابراز نگرانی کرد که نتیجه اعلام شده منعکس کننده اراده یا آرای مردم ونزوئلا نیست. گابریل بوریک، رئیس جمهور شیلی، خواستار "شفافیت کامل" در روند انتخابات شد، در حالی که رئیس جمهور اروگوئه پیشنهاد کرد که دولت مادورو بدون توجه به نتایج واقعی، مصمم به "برنده شدن" است.

در مقابل، متحدان مادورو، از جمله رئیس‌جمهور کوبا، به سرعت به او تبریک گفتند و این نتیجه را پیروزی «عزت و شجاعت» بر فشارهای خارجی توصیف کردند. خود مادورو پیش از تشویق حامیان در کاراکاس، نتیجه را به عنوان "پیروزی صلح و ثبات" جشن گرفت و سیستم انتخاباتی ونزوئلا را شفاف ستایش کرد و ادعای تقلب مخالفان را به سخره گرفت.

اپوزیسیون هزاران شاهد را به مراکز رای گیری در سراسر کشور اعزام کرده بود تا شمارش آرای خود را انجام دهند. با این حال، آنها گزارش می دهند که بسیاری از شاهدان آنها "مجبور به ترک" مراکز رای دهی شده اند، که مانع از توانایی آنها برای نظارت موثر بر روند شده است.

سیستم رای گیری الکترونیکی ونزوئلا که ترکیبی از رای گیری دیجیتال با رسیدهای کاغذی است، مورد بررسی قرار گرفته است. در حالی که نتایج الکترونیکی مستقیماً به CNE ارسال می شود، رسیدهای کاغذی نیز چاپ می شوند و در صندوق های رای قرار می گیرند. طبق قانون، احزاب مجاز به اعزام شاهدان برای مشاهده شمارش این برگه‌ها در هر شعبه رای‌گیری هستند. با این حال، اپوزیسیون ادعا می کند که به آنها اجازه دسترسی به کمتر از یک سوم از این رسیدهای چاپی داده شده است که این امر باعث تشدید سوء ظن در مورد بی نظمی ها می شود.

نتیجه این انتخابات منعکس کننده رای بحث برانگیز 2018 است که به طور گسترده به عنوان نه آزاد و نه عادلانه رد شد. ترس از دستکاری در انتخابات با اظهارات قبل از انتخابات مادورو که او «با قلاب یا کلاهبردار» پیروز خواهد شد، تشدید شد و زنگ خطر را در میان ناظران و حامیان مخالف به صدا درآورد.

در حالی که ونزوئلا با پیامدهای این انتخابات تفرقه‌انگیز دست و پنجه نرم می‌کند، جامعه بین‌الملل از نزدیک نظاره گر آن است. تضاد فاحش بین نتایج رسمی و ادعاهای مخالفان، زمینه را برای ناآرامی های احتمالی و چالش های دیپلماتیک فراهم می کند. روزها و هفته های آینده برای تعیین مسیر سیاسی کشوری که از قبل با مشکلات اقتصادی و تنش های اجتماعی دست و پنجه نرم می کند، بسیار مهم خواهد بود.

وضعیت در حال آشکار شدن در ونزوئلا به عنوان یادآوری آشکار از شکنندگی فرآیندهای دموکراتیک در مناطقی است که دچار دوقطبی شدن سیاسی و بی اعتمادی نهادی شده اند. در حالی که هر دو طرف در حال حفاری هستند، اراده واقعی مردم ونزوئلا همچنان در جنجال پوشانده شده است و آینده این کشور را معلق می گذارد.