رونمایی از جنبه‌های درزدار مد: تحقیقات میلان مشکلات کارگری در تولید کالاهای لوکس را آشکار می‌کند

در افشاگری تکان دهنده ای که شهرت درخشان صنعت مد میلان را تهدید می کند، مقامات ایتالیایی استثمار گسترده کارگران در تولید کیف های دستی و کالاهای چرمی گران قیمت را کشف کردند. این تحقیقات که توسط دادستان های میلان هدایت می شود، تضاد فاحشی را بین تصویر مجلل ارائه شده توسط برندهای لوکس و واقعیت های تلخی که برای کسانی که در زنجیره تامین خود زحمت می کشند، آشکار کرده است.

این تحقیقات چندین خانه مد معتبر از جمله دیور و آرمانی را در شبکه ای از شیوه های کاری غیراخلاقی دخیل کرده است. طبق گزارش وال استریت ژورنال، اسنادی که در طول تحقیقات مورد بررسی قرار گرفت، نشان می‌دهد که بین هزینه‌های تولید و قیمت‌های خرده‌فروشی، نابرابری نگران‌کننده وجود دارد. در یکی از نمونه‌های بسیار فاحش، گفته می‌شود که دیور تنها 53 یورو (57 دلار) به یک تامین‌کننده برای مونتاژ کیف دستی با قیمت خیره‌کننده 2600 یورو (2780 دلار) در فروشگاه‌ها پرداخت کرده است.

به طور مشابه، کیسه های آرمانی که از تامین کنندگان به قیمت 93 یورو (100 دلار) تهیه شده و با قیمت 250 یورو (268 دلار) به شرکت فروخته می شود، در نهایت در بازار خرده فروشی حدود 1800 یورو (1926 دلار) به فروش می رسد. شایان ذکر است که این ارقام مربوط به هزینه های مواد اولیه، طراحی، توزیع یا بازاریابی نیست که به طور جداگانه توسط برندها انجام می شود.

این تحقیقات با احکام دادگاه‌ها که خانه‌های مد را به دلیل نظارت ناکافی مورد انتقاد قرار داده است، مدیریت زنجیره تامین صنعت لوکس را مورد توجه قرار داده است. در حالی که خود برندها اتهامی دریافت نکرده اند، چندین تامین کننده مستقل ممکن است با عواقب قانونی برای استثمار کارگران و به کارگیری کارگران غیرقانونی مواجه شوند.

یورش های پلیس ایتالیا در ماه های مارس و آوریل شرایط وحشتناکی را در بسیاری از کارگاه ها آشکار کرد. کارگران، عمدتاً مهاجران چینی، تحت شرایط بهداشتی و بهداشتی نامرغوب بودند. در یک بی توجهی وحشتناک به ایمنی، بهره وری بر رفاه کارگران اولویت داده شد و دستگاه های ایمنی روی ماشین آلات اغلب برای افزایش بازده حذف می شدند.

تحقیقات تصویری تلخ از زندگی این کارگران را ترسیم کرد که بسیاری از آنها در کارگاه ها زندگی می کردند، غذا می خوردند و می خوابیدند. برنامه‌های طاقت‌فرسا آن‌ها از سپیده‌دم تا اواخر غروب، از جمله آخر هفته‌ها و تعطیلات، برای دستمزدهای ناچیز 2 تا 3 یورو (2 تا 3 دلار) در ساعت بسیار کمتر از حداقل دستمزد مورد توافق این بخش بود.

این گزارش چالش‌های پیش روی برندهای لوکس را که تولید را در نزدیکی پایگاه‌های خانگی خود حفظ کرده‌اند، نشان می‌دهد و معتقدند که برای جذابیت آنها بسیار مهم است، در حالی که تولید را به تامین‌کنندگان برون سپاری می‌کنند. ایتالیا که به گفته شرکت مشاوره Bain مسئول 50 تا 55 درصد تولید پوشاک لوکس و کالاهای چرمی در جهان است، خود را در کانون این معضل اخلاقی می بیند.

در پاسخ به این یافته‌ها، دیور، آرمانی و آلویرو مارتینی تحت مدیریت دادگاه قرار گرفته‌اند، اقدامی قانونی که معمولاً برای شرکت‌هایی است که توسط جرایم سازمان‌یافته نفوذ کرده‌اند. کمیسرهای ویژه اکنون بر عملیات نظارت خواهند کرد و تلاش های شرکت ها برای رسیدگی به این مسائل را به دادگاه گزارش خواهند داد.

فابیو رویا، رئیس سیستم دادگاه میلان، بر لزوم مسئولیت برندها برای کل زنجیره تامین خود تاکید کرد. رویا در حالی که بر روی توسعه برنامه ای برای تقویت نظارت بر تامین کنندگان برندهای مد کار می کند، اظهار داشت: "این تنها راهی است که می توانیم این سیستم را که منجر به استثمار کارگران می شود متوقف کنیم."

این بررسی ممکن است باعث توقف مصرف کنندگانی شود که به رونق لوکس اخیر دامن زده اند. استفاده ادعایی از شیوه های کاری غیراخلاقی در تولید اقلام گران قیمت می تواند یک عامل بازدارنده قابل توجه باشد، به خصوص که برندها همچنان قیمت ها را افزایش می دهند.

از آنجایی که دنیای مد با این افشاگری ها دست و پنجه نرم می کند، این صنعت با یک مقطع بحرانی روبرو می شود. چالش در حال حاضر در تطبیق جذابیت تجمل با شیوه های تولید اخلاقی نهفته است، تا اطمینان حاصل شود که درخشش مد بالا با استثمار کسانی که آن را زنده می کنند، خدشه دار نمی شود.