-
16:15
-
15:30
-
14:42
-
14:15
-
14:00
-
13:15
-
12:15
-
11:30
-
10:44
-
10:20
-
10:00
-
09:55
-
09:15
-
08:45
-
08:28
-
08:02
-
07:45
جرایم سایبری: بیش از ۶۰ کشور پیمان سازمان ملل را امضا کردهاند
در هانوی به یک نقطه عطف تاریخی دست یافتیم. روز شنبه، بیش از شصت کشور اولین پیمان سازمان ملل را که به مبارزه با جرایم سایبری اختصاص داده شده بود، امضا کردند و گامی بزرگ در همکاری بینالمللی در مواجهه با پدیدهای که به سرعت در حال رشد است، برداشتند. این متن که مدتها مورد بحث و گاه بحثبرانگیز بود، به عنوان ابزاری جامع علیه جرایم دیجیتال ارائه شد، اما نگرانیهای جدی را در میان مدافعان آزادی دیجیتال و غولهای فناوری برانگیخته است.
این چارچوب قانونی بینالمللی با هدف تقویت همکاری بین کشورها برای مبارزه با جرایم رایانهای، چه پورنوگرافی کودکان، کلاهبرداری مالی یا پولشویی، تدوین شده است. پس از تصویب توسط کشورهای امضاکننده، رسماً لازمالاجرا خواهد شد. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، این را به عنوان "گامی مهم" در مبارزه جهانی علیه جرایم دیجیتال ستود و در عین حال تأکید کرد که این پیمان "تنها یک آغاز است".
در این مراسم، آقای گوترش بر جدی بودن این تهدید تأکید کرد: "هر روز، کلاهبرداریهای پیچیده خانوادهها را نابود میکنند، از مهاجران دزدی میکنند و میلیاردها دلار از اقتصاد ما به جیب میزنند. ما به یک پاسخ جهانی قوی و مرتبط نیاز داریم."
کنوانسیون سازمان ملل متحد علیه جرایم سایبری که در ابتدا توسط روسیه در سال ۲۰۱۷ پیشنهاد و سال گذشته پس از مذاکرات طولانی با اجماع تصویب شد، عمیقاً جامعه بینالمللی را دچار تفرقه کرده است. مخالفان آن نگرانند که این کنوانسیون به ابزاری برای کنترل سیاسی و نظارت بینالمللی تبدیل شود.
صبحناز رشید دیا، بنیانگذار اندیشکده Tech Global Institute، از جمله صریحترین منتقدان است که معتقد است «این متن میتواند شرکتها را مجبور به اشتراکگذاری دادههای حساس با دولتها کند و راه را برای سوءاستفاده و سرکوب صداهای مخالف باز کند.» او هشدار میدهد که این معاهده «شیوههای معمول رژیمهای استبدادی را که اغلب علیه روزنامهنگاران و فعالان استفاده میشود، بازتولید میکند.»
در حالی که چندین کارشناس نیاز به یک چارچوب جهانی برای رسیدگی به افزایش کلاهبرداریهای آنلاین، به ویژه در جنوب شرقی آسیا را تشخیص میدهند، به ضمانتهای ناکافی برای حفاظت از حقوق بشر اشاره میکنند.
دوازده سازمان غیردولتی بینالمللی، از جمله دیدهبان حقوق بشر، «ضعف ضمانتها» و متنی را که «مجاز به جمعآوری، ذخیرهسازی و تبادل گسترده اطلاعات بین کشورها، به ضرر حریم خصوصی شهروندان» میکند، محکوم کردند.
گروههای بزرگ فناوری مانند متا، دل و اینفوسیس نیز نگرانی خود را ابراز کردند. هیئت نمایندگی آنها، متشکل از بیش از ۱۶۰ شرکت، مراسم امضای این پیمان در هانوی را تحریم کرد. نماینده این گروه، نیک اشتون-هارت، پیمانی را که احتمالاً «محققان امنیت سایبری را مجرم میشناسد» و «به کشورها اجازه میدهد تا برای مجازات تقریباً هر جرمی که میخواهند همکاری کنند» محکوم کرد.
او خاطرنشان کرد که یک چارچوب بینالمللی از قبل وجود دارد: کنوانسیون بوداپست در مورد جرایم سایبری، که متعادلتر و محترمتر از آزادیهای اساسی تلقی میشود.
انتخاب ویتنام برای میزبانی امضای این پیمان، واکنش مدافعان حقوق بشر را برانگیخته است. به گفته دبورا براون از دیدهبان حقوق بشر، «مقامات ویتنامی مرتباً از قوانین برای سانسور و ساکت کردن هرگونه انتقاد آنلاین استفاده میکنند. این انتخاب محل برگزاری نمادین و نگرانکننده است.»
در نهایت، چندین ناظر بر نفوذ قوی روسیه در تهیه پیشنویس متن تأکید میکنند. دبورا براون میگوید: «مسکو مطمئناً از امضای این پیمان که از ابتدا از آن حمایت کرده است، استقبال خواهد کرد.» «با این حال بخش قابل توجهی از جرایم سایبری جهانی از روسیه سرچشمه میگیرد و روسیه هرگز نیازی به معاهدهای برای مبارزه با آن در خاک خود نداشته است.»
با تبدیل شدن دنیای دیجیتال به عرصهای که به طور فزایندهای درگیر مناقشه است، این معاهده تلاشی بیسابقه برای تنظیم مقررات جهانی را نشان میدهد. اما بین جاهطلبیهای امنیتی و تهدید آزادیها، مرز شکننده به نظر میرسد.
