- 10:30سنای آمریکا با اختلاف کمی بودجه داخلی دونالد ترامپ را تصویب کرد
- 09:45تنشهای هستهای: ایران پس از حملات هدفمند، همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را به حالت تعلیق درآورد
- 09:05مراکش و عربستان سعودی مصمم به تقویت مشارکت اقتصادی خود هستند
- 08:26کشورهای ساحل از ابتکارات سلطنتی برای توسعه آفریقا استقبال کردند
- 08:03مراکش همکاری خود را با مرکز حقوق بشر ژنو تقویت می‌کند
- 07:45یک هیئت دیپلماتیک بزرگ ساحل عاج، پویایی توسعه در منطقه لیایون-ساکیا الحمرا را کشف می‌کند
- 17:00اولین در جهان: پیوند رابط مغز و کامپیوتر، تحرک را به یک بیمار فلج بازمیگرداند
- 16:15مراکش در رتبه سوم آفریقا در شاخص کیفیت زندگی ۲۰۲۵
- 15:30استراتژی دفاعی مراکش: یک چشم انداز طولانی مدت برای تقویت حاکمیت ملی
ما را در فیس‌بوک دنبال کنید
بی ثباتی آفریقای شمالی: مسئله ای جهانی برای امنیت اسرائیل
بی ثباتی منطقه شمال آفریقا که شامل کشورهایی مانند مصر، لیبی، تونس، الجزایر و مراکش است، نه تنها یک ضرورت منطقه ای است، بلکه یک موضوع جهانی است که مستقیماً با امنیت اسرائیل مرتبط است. این منطقه با چالش های متعددی از جمله تحولات سیاسی، بحران های اقتصادی و ظهور گروه های مسلح مواجه است.
از زمان وقایع "بهار عربی" در سال 2011، کشورهای شمال آفریقا دگرگونی های سیاسی بزرگ، جنگ های داخلی و بحران های عمیق اقتصادی را تجربه کرده اند. لیبی که هنوز درگیر درگیری های متعدد است و تونس که دموکراسی آن شکننده است، نمونه هایی از این موضوع هستند. الجزایر نیز دوران ناآرامی داخلی را سپری می کند. در مقابل، مراکش و مصر نسبتاً باثبات‌تر به نظر می‌رسند، اگرچه با چالش‌های خاص خود روبرو هستند.
نقطه عطف مهم در روابط منطقه با اسرائیل، امضای توافقنامه ابراهیم و عادی سازی روابط دیپلماتیک بین اسرائیل و مراکش در سال 2020 بود که نشانگر تغییری در ژئوپلیتیک منطقه بود. در ازای این عادی سازی، ایالات متحده حاکمیت مراکش بر صحرای مراکش را به رسمیت شناخت که منجر به تقویت روابط در زمینه همکاری امنیتی و اطلاعاتی بین رباط و تل آویو شد. دو کشور برای توسعه همکاری های خود در زمینه امنیت نظامی، امنیت سایبری و مبارزه با تروریسم چندین توافق نامه امضا کرده اند.
با این حال، این عادی سازی در مراکش، جایی که بخش قابل توجهی از مردم همچنان از آرمان فلسطین حمایت می کنند و روابط با اسرائیل را رد می کنند، بحث برانگیز است. در مصر که در سال 1979 یک معاهده صلح با اسرائیل امضا کرد، همکاری امنیتی به ویژه در مبارزه با گروه های افراطی در سینا همچنان قوی است، اما به دلیل حساسیت موضوع فلسطین در جهان عرب، روابط همچنان محتاطانه است.
الجزایر به نوبه خود یکی از سرسخت ترین مخالفان عادی سازی روابط با اسرائیل است. او موضعی طرفدار فلسطین دارد و به شدت از توافقنامه ابراهیم انتقاد می کند. الجزایر حضور اسرائیل در منطقه را امتداد طرح‌های مورد حمایت غرب می‌داند و سیاست خارجی آن همچنان در گفتمان ضداستعماری لنگر انداخته است. تنش بین الجزایر و مراکش به ویژه پس از اتهامات الجزایر مبنی بر اینکه رباط از روابط خود با اسرائیل برای تضعیف نفوذ الجزایر در شمال آفریقا استفاده می کند، تشدید شده است.
نظرات (0)