-
17:00
-
16:15
-
15:30
-
14:44
-
14:00
-
13:15
-
10:00
-
09:15
-
08:29
-
07:45
بریژیت باردو، چهره شاخص سینمای فرانسه، در سن ۹۱ سالگی درگذشت
این ستاره سینما و «نماد جذابیت» دهه ۱۹۶۰، به عنوان یکی از شناختهشدهترین چهرههای سینمای پس از جنگ، شهرت جهانی کسب کرد، اما بعدها از دنیای نمایش کنارهگیری کرد تا زندگی خود را وقف اهدافی مانند حقوق حیوانات کند.
باردو که به دلیل حروف اول نامش، که bebe تلفظ میشود، به طور گسترده با نام BB شناخته میشود، در دهها فیلم بازی کرد و فیلم «و خدا زن را آفرید» (Et Dieu Crea La Femme) اغلب به عنوان فیلمی که او را به ستارهای بینالمللی تبدیل کرد، شناخته میشود.
امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، به این ستاره که به خاطر موهای بلوند ژولیده و خط چشم پررنگش شناخته میشود، ادای احترام کرد و او را «افسانهای قرن» توصیف کرد.
بنیاد بریژیت باردو، که به حفاظت از حیوانات اختصاص دارد، اعلام کرد که او در خانهاش در جنوب فرانسه درگذشت.
این بنیاد در بیانیهای اعلام کرد: «بنیاد بریژیت باردو با اندوه فراوان درگذشت بنیانگذار و رئیس خود، مادام بریژیت باردو، بازیگر و خواننده مشهور جهانی را اعلام میکند که تصمیم گرفت حرفه معتبر خود را رها کند تا زندگی و انرژی خود را وقف دفاع از حیوانات و بنیادش کند.
«بنیاد بریژیت باردو مایل است به یاد زنی استثنایی که همه چیز را برای جهانی محترمتر برای حیوانات فدا کرد، ادای احترام کند.»
در ادامه آمده است: «میراث او از طریق اقدامات و مبارزاتی که بنیاد با همان شور و اشتیاق و تعهد تزلزلناپذیر به آرمانهای او ادامه میدهد، زنده است.
«این بنیاد اکنون بیش از هر زمان دیگری به حمایت از کار بریژیت باردو ادامه خواهد داد.»
در صفحه ایکس، آقای مکرون نوشت: «فیلمهای او، صدای او، شکوه خیرهکنندهاش، حروف اول نام خانوادگیاش، غمهایش، اشتیاق سخاوتمندانهاش به حیوانات، چهرهاش که به ماریان تبدیل شد، بریژیت باردو تجسم یک زندگی آزاد بود.
«یک وجود فرانسوی، درخشش جهانی. او ما را لمس کرد. ما در سوگ اسطورهای قرن هستیم. این ستاره که در سال ۱۹۳۴ متولد شد، پیش از آنکه در اواخر دهه ۱۹۵۰ به عنوان بازیگر به مخاطبان بینالمللی راه یابد، یک بالرین مشتاق بود.
اجراهای پرشور باردو در زمانی اتفاق افتاد که اروپا در حال بیرون آمدن از وحشت جنگ و پذیرش سبک زندگی آزادتر بود.
فیلم «و خدا زن را آفرید» که در سال ۱۹۵۶ اکران شد و به کارگردانی همسر وقتش، راجر وادیم، ساخته شد، مرزهای بازنمایی جنسی در فیلم را جابجا کرد.
این ستاره متولد پاریس از خانوادهای مرفه بود و بدون شک ظاهرش مسیر موفقیت او را هموار کرد.
یکی از قابل توجهترین همکاریهای او با یکی از تحسینشدهترین چهرههای سینمای موج نوی فرانسه - ژان لوک گدار، فیلمساز فرانسوی-سوئیسی - بود که او را در فیلمهای «تحقیر» (۱۹۶۳) و «مذکر مونث» (۱۹۶۶) کارگردانی کرد.
دههها بعد، او وسایل شخصی و جواهرات خود را برای جمعآوری پول برای بنیاد حقوق حیوانات خود به حراج گذاشت، که به گفته خودش هم از تجمل و هم از امنیتش کم کرد.
دومین همکاری او فعالیت او به عنوان یک فعال حقوق حیوانات، برجسته کردن کشتار بچه فکها و محکوم کردن استفاده از حیوانات در آزمایشهای آزمایشگاهی را به دنبال داشت.
او در مصاحبهای با خبرگزاری آسوشیتدپرس در هفتاد و سومین سالگرد تولدش در سال ۲۰۰۷ گفت: «انسان یک شکارچی سیریناپذیر است.
«من به افتخارات گذشتهام اهمیتی نمیدهم. این در مقابل حیوانی که رنج میکشد، هیچ معنایی ندارد، زیرا هیچ قدرتی و هیچ کلامی برای دفاع از خود ندارد.»
باردو در سالهای پایانی عمرش به چهرهای جنجالی تبدیل شد و به دلیل حمایت از حزب راست افراطی جبهه ملی فرانسه مورد انتقاد قرار گرفت و در سال ۲۰۰۴ به دلیل اظهاراتش در مورد مسلمانان فرانسوی در کتابش «فریادی در سکوت» به تحریک نفرت نژادی محکوم شد.
او همچنین در سال ۲۰۰۸ با نوشتن نامهای به نیکولا سارکوزی، وزیر کشور وقت، مبنی بر اینکه مسلمانان در حال نابودی فرانسه هستند، به تحریک تبعیض و نفرت نژادی محکوم شد.
تقریباً یک دهه گذشته و او دوباره خبرساز شد و گفت بازیگران زنی که در جنبش #MeToo ادعای آزار جنسی کردهاند، «ریاکارانه» عمل میکنند.
او به مجله فرانسوی پاریس مچ گفت: «بسیاری از بازیگران زن هستند که برای گرفتن نقش با تهیهکنندگان لاس میزنند. سپس، برای اینکه دربارهشان صحبت شود، میگویند که مورد آزار و اذیت قرار گرفتهاند. در واقع، این کار به جای اینکه به نفعشان باشد، به ضررشان است.»
