بحران برق در ایران تشدید می شود

در کنایه‌ای تکان‌دهنده، بحران برق تابستان امسال در ایران در حال تشدید است، یک صادرکننده انرژی پس از وارد کردن خسارات هنگفت به بخش‌های صنعتی و تعلیق کار در تعدادی از استان‌ها همزمان با افزایش دما، به بخش داخلی هجوم برد.

پس از احیای بخش انرژی در ایران - پس از چند سال پس از جنگ ایران و عراق (1980-1988) - نسل جدید در این کشور صادرکننده نفت و گاز از قطع برق در بخش داخلی اطلاعی نداشتند. ، اما این مشکل در سال جاری پس از اینکه در سال های اخیر ظاهر شد بدتر شد.

دولت قبل برای تامین برق شهرک‌های صنعتی برق را قطع می‌کرد، اما افزایش دما در تابستان جاری باعث شد تا قبل از اینکه مجبور به قانونی کردن و قطع برق شود، برق را در نهادهای دولتی و اداری محدود کند. پس از اینکه مازاد تولید خود را به برخی از کشورهای همسایه صادر کرده بود، برای کاهش مصرف روزانه چندین ساعت از خانه ها خارج می شود.

آیا دما دلیل است؟

حسنعلی تقی زاده رئیس هیئت مدیره سندیکای شرکت های تولید کننده برق با انتقاد از سیاست های دولت که سال ها سرمایه گذاری بخش خصوصی را کاهش داده است، از کسری 17 هزار مگاواتی در کشور خبر داد و در عین حال نسبت به عواقب ناشی از آن هشدار داد. عدم جذب 20 میلیارد دلار سرمایه گذاری برای مقابله با بحران در طول پنج سال آینده.

مصطفی رجبی مشهدی، مدیرعامل شرکت ملی برق، علاوه بر گزارش‌های وزارت نیرو که میانگین مصرف برق در کشور را در سطح بالایی ارزیابی می‌کند، می‌گوید تقاضای مصرف برق در مردادماه امسال شکسته شده است. رکورد ثبت شده در تابستان گذشته، به عنوان آن را در 24 اوت تجاوز کرد. آستانه اوت: 77 هزار مگاوات.

علی اکبر محرابیان، وزیر اسبق نیرو نیز به نوبه خود - قبل از واگذاری زمام وزارت به جانشین خود عباس علی آبادی - میزان افزایش مصرف برق در تابستان جاری در کشورش را تقریباً 9

درصد نسبت به سال قبل تعیین کرد. سال گذشته دلیل آن را گرمای حاکم بر کشور دانستند.

علل ناتوانی

در این میان عبدالرضا داوری، محقق اقتصادی، دلایل متعددی را برای کسری برق در ایران ذکر می کند که برخی از آنها طبیعی است، از جمله: افزایش مصرف به دلیل افزایش دما و افزایش تعداد مشترکان این بخش، این دلایل را موقتی می داند.

اما او معتقد است که مشکل اصلی در این است: کاهش سرمایه گذاری در بخش تولید برق برای سال ها.

این محقق ایرانی در گفت وگو با الجزیره نت، دلیل کاهش سرمایه گذاری در نیروگاه های تولید برق را تحریم ها و فشارهای خارجی بر اقتصاد ملی طی دهه گذشته می داند که منجر به به حاشیه راندن پروژه های تعمیر و نگهداری و احیای نیروگاه ها شده است. کاهش بازده تولید و عدم تمایل به راه اندازی پروژه های جدیدی که برای پر کردن کسری موجود برنامه ریزی شده بود.

داوری با اشاره به اینکه کسری برق در ایران اخیراً به حدود 20 هزار مگاوات رسیده است، توضیح می دهد: این درصد نیازمند سرمایه گذاری 20 میلیارد دلاری است که باید از سال ها قبل به تدریج شروع می شد تا از انباشت آن کاسته شود، اما هنوز این اتفاق نیفتاده است.

داوری در خصوص اینکه آیا صادرات برق تهران به عراق به شکاف روزافزون تولید و مصرف برق کمک کرده است، می گوید: صادرات برق به کشورهای همسایه از جمله عراق بسیار کم بوده و از 2 درصد کل برق تولیدی کشور فراتر نمی رود. درصد اتلاف انرژی در سیستم حمل و نقل و توزیع حدود 8 درصد آن را تشکیل می دهد.

علاوه بر اینکه تعدادی از نیروگاه های فرسوده از تولید برق در سال های گذشته خارج شده اند، خشکسالی که حدود دو دهه است دامنگیر ایران شده است، سرعت تولید نیروگاه های برق آبی را با مشکل مواجه کرده است.

ضررهای بزرگ

همانند کمبود گاز در فصل زمستان، قطع برق شهرک‌های صنعتی موجب خسارات هنگفتی به بسیاری از کارخانه‌ها شد که در نتیجه کاهش تولید، علاوه بر آسیب به بخش‌های کشاورزی، بهداشتی و خدماتی و نیز خسارت‌های وارده به بسیاری از کارخانه‌ها وارد شد. لوازم خانگی در نتیجه قطعی مکرر برق.

در همین حال، عطاءالله هاشمی، عضو شورای قیمت‌گذاری و تصویب سیاست‌های یارانه‌ای محصولات کشاورزی، سیاست دولت‌های گذشته را یادآور می‌شود که همواره کشاورزان را به استفاده از برق به‌جای گازوئیل برای برداشت آب از چاه‌ها یادآور می‌شود و تاکید می‌کند که زیان‌های کشاورزی به‌جای گازوئیل از برق استفاده می‌شود. این بخش در نتیجه قطعی برق روزانه بالغ بر 4000 تریلیون ریال (95 تریلیون دلار) شد و از دولت خواست تا این خسارات را تحمل کند.

حمید رضا فولادکر، رئیس شورای راهبری بهبود مستمر کسب و کار نیز به نوبه خود از مسئولان ذی ربط خواست تا خسارات وارده به کارخانه ها در اثر قطع برق شهرک های صنعتی را جبران و دولت را ملزم به پرداخت هزینه های صنعتی کنند. عوارض بخش طبق ماده 25 قانون بهبود محیط کسب و کار.

دولت و قیمت گذاری

عسکر سرمست محقق اقتصادی نیز معتقد است که میزان خسارات ناشی از قطع برق در بخش‌های مختلف متفاوت است، اما معتقد است که کارخانه‌های تولید فولاد، مس و آلومینیوم بیشترین آسیب را از بحران برق می‌بینند، در حالی که بخش آموزش به دلیل تعطیلات تابستانی تقریباً تحت تأثیر آن قرار نگرفته است.

سرمست در گفتگو با الجزیره نت معتقد است که بحران انرژی به طور غیرمستقیم باعث کاهش سرمایه گذاری در بخش های صنعتی می شود و اقتصاد ملی را از پروژه هایی محروم می کند که به دلیل ترس سرمایه گذاران از ضرر احتمالی ناشی از افزایش شکاف بین تولید و مصرف برق، پروژه هایی را از دست می دهد. .

وی بر این باور بود که با توجه به اینکه کشور دارای مکان های مناسب زیادی برای تولید انرژی بادی است و تقریباً در طول سال از آب و هوای آفتابی برخوردار است، مقابله با بحران برق با کاهش اتلاف انرژی، تنوع بخشی به منابع آن و حمایت از انرژی های تجدیدپذیر امکان پذیر است.

همین سخنران هنگام اشاره به تسلط بخش دولتی بر شبکه تولید برق، نظام قیمت گذاری رسمی را چالشی می داند که بخش خصوصی را به سرمایه گذاری در بخش برق تشویق نمی کند و خواهان بهبود مدیریت و کاهش حکمرانی در این بخش است.