شورشیان سوری نخست وزیر موقت جدید منصوب کردند

در پی سقوط اخیر رژیم بشار اسد، شورشیان سوری اکنون محمد البشیر را به عنوان نخست وزیر موقت منصوب کرده اند. این یک تغییر قابل توجه برای سوریه است که از مارس 2011 درگیر درگیری بوده است. این اعلام در میان نشانه هایی از بازگشت زندگی به حالت عادی در پایتخت دمشق، جایی که بانک ها و مغازه ها شروع به بازگشایی کردند، اعلام شد. البشیر، که رهبری دولت نجات سوریه به رهبری حیات تحریر الشام را بر عهده دارد، تا 1 مارس 2025 به عنوان سرپرست عمل خواهد کرد. او بر اهمیت ثبات تاکید کرد و به الجزیره گفت: "اکنون زمان آن رسیده که مردم لذت ببرند. ثبات و آرامش."

این تغییر با خروج چشمگیر اسد همراه است، که بنا بر گزارش‌ها، در حالی که شورشیان به سرعت تصرف پایتخت را دنبال می‌کردند، به مسکو گریخت. پیش از این، البشیر مدیریت دوفاکتو در قلمرو تحت کنترل شورشیان ادلب را بر عهده داشت و ریشه های سیاسی و تجربه خود را در حالی که برای رهبری این دولت انتقالی پیش می رود، نشان می داد.

اکنون، بسیاری به تغییر امیدوارند، زیرا بقایای رژیم اسد شروع به از بین رفتن کرده است. شورشیان متعهد شده‌اند که مسئول جنایات دولت قبلی را که مورد توجه محلی و بین‌المللی قرار گرفته است، پاسخگو باشند. البشیر همچنین به تلاش‌های مشترک برای حکومت، مشارکت اعضای رژیم سرنگون شده برای تسهیل تداوم و کاهش نگرانی‌های عمومی در مورد انتقال اشاره کرد.

ابومحمد الجولانی، رهبر گروه‌های اسلام‌گرا که علیه اسد بسیج می‌شوند، برای صلح ابراز امیدواری کرد و گفت که سوریه به اندازه کافی درگیری را تجربه کرده است و باید بر مسیر توسعه و بازسازی تمرکز کند. اظهارات وی در حالی بیان می شود که مذاکرات با بازیگران منطقه ای مانند ترکیه و قطر به پیامدهای گسترده تری برای حاکمیت سوریه تحت حکومت شورشیان اشاره دارد.

با انتصاب البشیر، تسلط هیئت تحریر الشام (HTS) قوی به نظر می رسد، که سؤالاتی را در میان دولت های غربی و منتقدانی که حیات تحریر الشام را وابسته به ایدئولوژی های افراطی می دانند، ایجاد می کند. طی سال‌ها، حیات تحریر الشام به‌عنوان جناح شورشی غالب در میان جنگ داخلی طولانی‌مدت سوریه ظاهر شد و از همسویی قبلی خود با القاعده عبور کرد، که مسائل را برای به رسمیت شناختن دیپلماتیک توسط جامعه بین‌المللی پیچیده می‌کند.

با این وجود، تمرکز ناظران بین‌المللی به این معطوف است که دولت موقت جدید چگونه مشروعیت خود را عملی می‌کند و چگونه می‌خواهد جوامع مختلف ساکن در سوریه را متحد کند. درگیری سوریه بسیاری را بر اساس خطوط قومی و فرقه ای تقسیم کرده است و موزاییک پیچیده ای از منافع و درگیری های بالقوه در حال پیشرفت را ایجاد کرده است.

سرنوشت پناهندگان نیز یکی از نگرانی های مبرم است، با میلیون ها نفر آواره در طول جنگ 9 ساله، و بسیاری با نگرانی اوضاع را از کشورهای همسایه و فراتر از آن تماشا می کنند. سازمان ملل متحد سوریه را بزرگ‌ترین بحران پناهجویان در جهان گزارش می‌کند، که سؤالاتی را در مورد بازسازی و اینکه آیا خانواده‌های بازگشته‌کننده خانه‌هایی برای بازگشت خواهند داشت یا خیر، ایجاد می‌کند.

جامعه جهانی از نزدیک شاهد ترسیم مسیر رهبری جدید توسط رهبری است. رابطه با قدرت‌های خارجی، به‌ویژه ایران و روسیه، همچنان یکپارچه باقی می‌ماند و هر دو کشور نقش مهمی در حمایت از رژیم اسد در طول جنگ داخلی داشتند. نفوذ ایران بر سوریه به ویژه نگران کننده است، زیرا از دست دادن اسد ممکن است صف بندی استراتژیک طولانی مدت را تغییر دهد.

نتیجه دولت البشیر به همان اندازه که روابط خارجی سیاست‌های او را شکل می‌دهد به توانایی او بازمی‌گردد. به دنبال تعهدات عمومی برای به رسمیت شناختن ساختارهای دولتی جدید شامل همه گروه ها، درخواست هایی از ایالات متحده برای عقب نشینی از حمایت آشکار از هیئت تحریر الشام مطرح شده است. بسته به اینکه البشیر و تیمش آینده سوریه را در چه جهتی هدایت کنند، چشم انداز تعامل صلح آمیز شکننده به نظر می رسد اما به طور بالقوه قابل دستیابی است.

ظهور البشیر از محافل کمتر شناخته شده به عنوان چهره سوریه نشان می دهد که رهبران فوری احساس می کنند در میان بی ثباتی اقتدار برقرار کنند. وعده های او برای ثبات حاکی از آینده نگری استراتژیک در میان چنین هرج و مرج است، اما هنوز مشخص نیست که آیا نخست وزیر انتقالی می تواند وحدت بین نیروهای متفاوت ایجاد کند یا خیر.

پس از این آشوب، تمرکز بدون شک بر بازگرداندن خدمات اولیه، پاسخگویی در مورد جنایات گذشته و تضمین امنیت ساکنانی که به شدت آسیب دیده اند، باقی خواهد ماند. مرز بین امید و شک کماکان باریک است، اما بسیاری پس از نزدیک به یک دهه نزاع در آرزوی زندگی مسالمت آمیز هستند.

در حال حاضر، با بازگشت آزمایشی زندگی به خیابان‌های دمشق، دولت جدید وظیفه دارد زخم‌های به جا مانده از سال‌ها درگیری را التیام بخشد، کنترل خود را اعمال کند و بر بی‌حالی عدم اطمینان غلبه کند. ماه های آینده ممکن است بینشی ارائه دهد که آیا این فصل اخیر می تواند به معنای تغییر واقعی برای مردم سوریه باشد یا خیر.