رهبر حماس؛ از فلسطین تا ایران

هنیه به عنوان نماد مقاومت، مدتها در تیررس اسرائیل قرار داشت. 

سرانجام، او توسط صهیونیست ها ترور شد، در کمال تعجب نه در فلسطین که برای یک هدف گرانبها جنگید، بلکه در ایران که آخرین مقصد زندگی سیاسی او بود.

رهبر حماس در سال 1962 در اردوگاه آوارگان شاطی در سواحل شهر غزه از پدر و مادری که از عسقلان (که اکنون به نام عسقلان شناخته می شود) آواره شده بودند، به دنیا آمد که اسرائیل در سال 1948 تشکیل شد. 

هنیه تحصیلات متوسطه خود را در مؤسسه الازهر غزه دنبال کرد. 

هنیه در جوانی یک فعال دانشجویی در دانشگاه اسلامی شهر غزه بود و در آنجا ادبیات عرب خواند. زمانی که در سال 1983 در دانشگاه بود، به بلوک دانشجویان اسلامی پیوست، سازمانی که به طور گسترده به عنوان پیشرو حماس شناخته می شود. 

او توسط ارتش اسرائیل بازداشت شد و در دهه 1980 چندین بار در زندان های اسرائیل گذراند. 

رژیم اسرائیل هنیه را در سن 25 سالگی که در تظاهرات علیه اشغالگری شرکت کرده بود، 18 روز زندانی کرد. یک سال بعد، در سال 1988، او دوباره به مدت شش ماه زندانی شد. این فرد در سال 1989 سه سال دیگر را در زندان گذراند.

انتفاضه اول 

با شروع قیام فلسطینی ها در دسامبر 1987 علیه اشغالگری اسرائیل، موسوم به انتفاضه اول، هنیه در میان جوانان شرکت کننده در تظاهرات بود. در آن سال نیز حماس تأسیس شد - با حضور هنیه در میان اعضای جوانتر آن. 

پس از آزادی وی، اسرائیل هنیه را به همراه صدها تن از رهبران و فعالان فلسطینی دیگر به جنوب لبنان تبعید کرد و او یک سال را در آنجا گذراند. در آن زمان، این گروه پوشش رسانه‌ای بی‌سابقه‌ای دریافت کرد و شهرت جهانی پیدا کرد. 

پس از امضای پیمان اسلو بین اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین، هنیه در سال 1993 در سن 31 سالگی به غزه بازگشت و به ریاست دانشگاه اسلامی منصوب شد. 

هنیه به عنوان دستیار نزدیک و دستیار بنیانگذار حماس، مرحوم شیخ احمد یاسین، به صفوف درون جنبش صعود کرد. 

در سال 2001، همزمان با وقوع انتفاضه دوم، هنیه موقعیت خود را به عنوان یکی از رهبران سیاسی حماس، همراه با یاسین و عبدالعزیز الرنتیسی، که از بنیانگذاران حماس بود، تثبیت کرد.

در سال 2003، هنیه و یاسین از یک سوء قصد جان سالم به در بردند، زمانی که جت های اسرائیلی یک بلوک آپارتمانی در مرکز شهر غزه را بمباران کردند، جایی که این دو مرد در حال ملاقات بودند. تنها شش ماه بعد، یاسین که چهار پلژی بود، هنگام خروج از مسجد پس از نماز صبح مورد هدف هلیکوپترهای اسرائیلی قرار گرفت و کشته شد. 

در سال 2006، هنیه در سن 44 سالگی، حماس را به پیروزی در انتخابات پارلمانی بر جنبش فتح، که بیش از یک دهه در قدرت بود، رهبری کرد. 

او در سال 2006 برای مدت کوتاهی نخست وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین (PA) بود. 

فتح و حماس به زودی درگیر نبردهای خشونت آمیزی شدند که منجر به برچیده شدن دولت وحدت آنها در سال 2007 شد. 

هنیه توسط محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان، از سمت نخست وزیری برکنار شد. این امر زمینه را برای تشکیل یک دولت مستقل به رهبری حماس در نوار غزه - به ریاست هنیه - فراهم کرد. در پاسخ، اسرائیل غزه را محاصره کرد. 

هنیه در واکنش به اقدام اسرائیل گفت که این تصرف "نباید اراده ما را در هم بشکند و نباید این درگیری را به درگیری داخلی فلسطین تبدیل کند". 

این درگیری باید علیه طرف‌هایی باشد که ملت فلسطین را محاصره می‌کنند.»

هنیه که در سال 2017 به عنوان رئیس دفتر سیاسی حماس منصوب شد و جایگزین خالد مشعل شد، دیپلماسی حماس را از چندین مکان از جمله ترکیه و پایتخت قطر، دوحه، رهبری کرد. 

در جنبش فلسطین، هنیه شهرت یک «پراگماتیست» داشت که کانال‌های باز با جناح‌های مختلف مبارزات آزادی‌بخش داشت. 

نور عوده، تحلیلگر سیاسی فلسطینی به الجزیره گفت: هنیه یک شخصیت سیاسی و عملگرا بود. 

او به داشتن روابط بسیار مثبت با رهبران فلسطینی از همه جناح ها معروف بود. 

حسن براری، تحلیلگر و استاد دانشگاه قطر، به الجزیره گفت: «پس از سال 2003، هنیه تنها به دلیل مواضع، موقعیت و حضور در رسانه‌هایش محبوبیت زیادی در میان مردم حماس به دست آورد. 

او تا زمان ترورش یک شخصیت برجسته باقی ماند.» 

سه تن از پسران او در حمله هوایی اسرائیل به خودروی آنها کشته شدند. چهار نوه او نیز کشته شدند - سه دختر و یک پسر.