- 17:43عذرخواهی xAI به خاطر پستهای افراطی دستیار هوش مصنوعی گروک
- 16:23مراکش جایگاه خود را به عنوان یک مقصد جهانی پیشرو در گردشگری سازگار با محیط زیست و پایدار تثبیت می‌کند
- 15:57گزارش: مسعود پزشکیان، رئیس جمهور ایران، در جریان جنگ با اسرائیل مجروح شد
- 15:20ترامپ در سالگرد سوء قصد به جانش در فینال جام باشگاههای جهان شرکت خواهد کرد
- 14:09اسرائیل و حماس یکدیگر را به مسدود کردن مذاکرات آتشبس متهم می‌کنند
- 13:25مراکش خود را به عنوان یک قدرت صنعتی استراتژیک برای آفریقا و اروپا تثبیت می‌کند
- 12:03اتحادیه اروپا ترامپ را به اقدامات تلافیجویانه در مورد تعرفههای جدید تهدید می‌کند
- 11:18خط کشتیرانی جدید مراکش-عربستان برای تقویت تجارت و کاهش زمان ترانزیت
- 09:50مراکش و امارات متحده عربی با امضای توافقنامه مالکیت صنعتی، نوآوری را تقویت می‌کنند
ما را در فیس‌بوک دنبال کنید
رقابت رهبری در آفریقای آتلانتیک: میان جاه‌طلبی‌های همگرا و رقابت‌های ژئوپلیتیکی
در زمانی که خطوط گسل ژئوپلیتیکی در حال ترسیم مجدد هستند، آفریقای آتلانتیک به عنوان یک فضای استراتژیک به طور فزاینده‌ای مورد توجه قرار می‌گیرد. سه قدرت آفریقایی - مراکش، نیجریه و آفریقای جنوبی - خود را به عنوان بازیگران اصلی در یک رقابت پویا و چندوجهی برای نفوذ قرار می‌دهند.
در میان این کشورها، مراکش در حال توسعه یک چشم‌انداز منطقه‌ای منسجم برای آفریقای آتلانتیک است که مبتنی بر دیپلماسی فعال و یک استراتژی همکاری گسترده است. این موقعیت حول سه محور شکل گرفته است: تقویت روابط دوجانبه، گسترش مشارکت‌های اقتصادی و مشارکت در همکاری‌های چندجانبه مبتنی بر همبستگی و توسعه مشترک.
هدف، غلبه بر انسدادهای سیاسی و اختلافات منطقه‌ای با استفاده از پتانسیل سواحل آتلانتیک به عنوان اهرمی برای ادغام قاره‌ای است. با این حال، این رویکرد جاه‌طلبانه با رقابت سایر قدرت‌های قاره که برنامه‌های خود را دنبال می‌کنند، مواجه است.
نیجریه از یک استراتژی مستقل متمرکز بر امنیت خلیج گینه و استقلال انرژی حمایت می‌کند، در حالی که آفریقای جنوبی تلاش می‌کند تا منافع خود را بین سواحل آتلانتیک و هند خود در یک زمینه ژئوپلیتیکی پیچیده متعادل کند.
علیرغم این اختلافات، همگرایی‌هایی بین این سه بازیگر در حوزه‌های کلیدی مانند امنیت دریایی، توسعه زیرساخت‌ها و ادغام انرژی وجود دارد. بنابراین، محور لجستیکی که طنجه-مدی، لاگوس و دوربان را به هم متصل می‌کند، می‌تواند به یک محور قدرتمند برای اتصال آفریقا تبدیل شود، مشروط بر اینکه موانع قانونی و گمرکی مداوم برطرف شوند.
در بخش انرژی، پروژه خط لوله گاز نیجریه-مراکش نمونه‌ای عینی از همکاری استراتژیک است که هدف آن اتصال سیزده کشور غرب آفریقا و تبدیل مراکش به یک مرکز انرژی بین قاره آفریقا و اروپا است.
با این حال، اختلافات ژئوپلیتیکی همچنان مانع پویایی همگرایی می‌شود. به ویژه، مسئله صحرا همچنان یک نقطه اختلاف اصلی است که تنش‌ها را تشدید می‌کند و مانع ایجاد یک جبهه مشترک در مجامع بین‌المللی می‌شود.
در مواجهه با این چالش‌ها، امید در تحکیم ابتکارات منطقه‌ای با حمایت اراده سیاسی مشترک نهفته است. با غلبه بر اختلافات ایدئولوژیک و مواضع تثبیت‌شده، آفریقای آتلانتیک می‌تواند آرزوی تبدیل شدن به یک بازیگر اصلی در توازن‌های ژئواستراتژیک نوظهور را داشته باشد.