ما را در فیس‌بوک دنبال کنید

Walaw

سیاست

دیپلماسی مراکش در آمریکای لاتین: مدلی از استقامت و واقع گرایی

Monday 30 December 2024 - 07:28

Zoom

در سال 2024، دیپلماسی مراکش در مورد مسئله صحرای مراکش، پیروزی های قاطع جدیدی را در آمریکای لاتین به ثبت رساند. مراکش با انگیزه هدایت عالیه محمد ششم، شاه محمد ششم، توانست چندین کشور آمریکای لاتین را در مورد مشروعیت موضع خود و صحت ابتکار خودمختاری خود برای حل مناقشه صحرا قانع کند.

از سال 2004، پویایی پادشاه برای تقویت روابط با آمریکای لاتین، به ویژه با تصمیمات تاریخی مانند تصمیم اکوادور در اکتبر، که به رسمیت شناختن شبه «صدر» را پس از 40 سال به حالت تعلیق درآورد، به ثمر نشست. پاناما در نوامبر دنبال شد و تغییر قابل توجهی را در موقعیت کشورهای آمریکایی لاتین که از لحاظ تاریخی طرفدار جدایی طلبی بودند، نشان داد.

بحث اصلی دیپلمات های مراکشی در اعتبار ابتکار خودمختاری نهفته است که به عنوان یک راه حل واقع بینانه و صلح آمیز برجسته می شود. کشورهایی مانند برزیل، شیلی، پاراگوئه و پرو از این رویکرد حمایت کرده و بر حاکمیت مراکش بر استان های جنوبی آن تاکید کرده اند.

از سوی پارلمان‌های منطقه‌ای مانند سنای پاراگوئه و پارلمان مرکوسور نیز حمایت شد که قطعنامه‌هایی را به نفع تمامیت ارضی مراکش تصویب کردند. این پیروزی های دیپلماتیک و پارلمانی گواه کارآمدی دیپلماسی فعال مراکش است که توانسته بازیگران سیاسی، اقتصادی و رسانه ای منطقه را بسیج کند.

این پویایی بیش از یک موضوع دیپلماتیک، با فرسایش تدریجی حمایت از پولیساریو و تز جدایی طلبانه آن، بر افکار عمومی آمریکای لاتین نیز تأثیر گذاشته است. این تحول نشان دهنده تغییری اجتناب ناپذیر در برداشت از مسئله صحرا در میان نخبگان منطقه است.

به طور خلاصه، سال 2024 گام مهمی در به رسمیت شناختن بین المللی موقعیت مراکش در صحرای صحرا است که توسط دیپلماسی صبور و استراتژیک تقویت شده است. تز جدایی‌طلبی که قبلاً توسط منابع مالی خارجی حمایت می‌شد، امروز به نظر می‌رسد در زیر سنگینی واقعیت و مشروعیت مراکش محکوم به ناپدید شدن است.