ما را در فیس‌بوک دنبال کنید

Walaw

سیاست

دیپلماسی مراکش حمایت بین المللی از مسئله صحرا را تقویت می کند

Wednesday 08 January 2025 - 09:15

Zoom

پیروزی های دیپلماتیک مراکش در رابطه با مسئله صحرا با حمایت فزاینده از ابتکار خودمختاری این کشور، که تنها مبنای قابل دوام برای راه حل این مناقشه باقی می ماند، در حال افزایش است. در همان زمان، حامیان تز تجزیه طلبانه با قطع یا تعلیق روابط دیپلماتیک 46 کشور از جمله 13 کشور آفریقایی با "جمهوری ساختگی" شکست های سنگینی را متحمل شدند.

آخرین مورد، غنا، از همین روست، که نشان دهنده تأثیر تلاش های انجام شده توسط پادشاهی تحت رهبری اعلیحضرت پادشاه محمد ششم برای دفاع از آرمان ملی است. حمایت بین المللی همچنان در حال افزایش است و چندین کشور اروپایی، آفریقایی، آسیایی و آمریکای لاتین کنسولگری خود را در شهرهای لایون و دخلا افتتاح کردند و بدین ترتیب نشان دهنده به رسمیت شناختن و حمایت آنها از حاکمیت مراکش بر استان های جنوبی آن است.

تا به امروز، تقریباً 110 کشور عضو سازمان ملل متحد، از جمله دو عضو دائم شورای امنیت، ایالات متحده و فرانسه، و همچنین 19 عضو اتحادیه اروپا، چندین کشور از آفریقا، آسیا، از آمریکای لاتین و جهان عرب، بیان کردند. حمایت صریح آنها از طرح خودمختاری مراکش برای صحرا. این حمایت گواهی بر پایبندی فزاینده به این ایده است که خودمختاری تنها راه دستیابی به یک راه حل عادلانه و پایدار در چارچوب حاکمیت پادشاهی است.

مراکش به لطف چشم انداز راهبردی اعلیحضرت پادشاه، در طول سال ها دستاوردهای خود را در سازمان ملل متحد تثبیت کرده است. طرح خودمختاری مراکش همچنان از حمایت گسترده بین المللی برخوردار است و آن را به عنوان معتبرترین راه حل سیاسی برای حل این مناقشه منطقه ای و در عین حال احترام به تمامیت ارضی و وحدت کشور معرفی می کند.

برای کارشناس روابط بین‌الملل و مدیر آزمایشگاه مطالعات قانون اساسی و مدیریت بحران و سیاسی، ادریس لکارینی، تحولات اخیر در صحرا نشانگر پویایی رو به رشد دیپلماسی مراکش، هم در روابط آن با قدرت‌های بزرگ است -مشارکت های جنوب بر اساس منافع متقابل و احترام به حاکمیت کشورها.

به گفته وی، افزایش به رسمیت شناختن حاکمیت مراکش بر صحرا و همچنین تعلیق روابط با "جمهوری تجزیه طلب"، گواهی بر اعتقاد روزافزون کل جهان در مورد اعتبار طرح خودمختاری پیشنهادی مراکش است. مورد اخیر، به لکارینی نشان می دهد که حسن نیت پادشاهی را در حل این مناقشه نشان می دهد و بدین ترتیب چشم انداز توسعه و مدیریت دموکراتیک امور را به مردم استان های جنوبی ارائه می دهد.

وی همچنین تاکید می کند که این تحولات نشان دهنده ضعف تز تجزیه طلبی است که در طول تاریخ هرگز موفق به برقراری صلح پایدار یا تضمین توسعه و دموکراسی نشده است. در نهایت، لکارینی نتیجه می گیرد که پویایی کنونی پیرامون موضوع صحرا، زمینه مناسبی را برای شورای امنیت، که نقش اصلی آن حفظ صلح و امنیت بین المللی است، ایجاد می کند تا تصمیمات جدیدی در حمایت از تلاش های مراکش در این زمینه اتخاذ کند.