- 14:45مراکش امید به صلح را زنده میکند: رباط، دیپلماسی عملی برای راهحل دو دولتی را رهبری میکند
- 14:34تقویت روابط مراکش و غانا: ناصر بوریطه رئیس کمیته امور خارجه پارلمان غنا را به حضور پذیرفت
- 14:15عراقچی: ایران خواهان نقش فعال اروپا در مذاکرات با ایالات متحده است.
- 13:30گزارش جهانی: مراکش در سال ۲۰۲۵ جزو کشورهایی نخواهد بود که بیشترین آسیب را از ناامنی غذایی متحمل میشوند.
- 12:55ایران درخواست آمریکا مبنی بر عدم غنیسازی را رد کرد و مذاکرات را «بازی مار و پله» خواند
- 12:12نیکوسور دان به عنوان رئیس جمهور رومانی در برابر جورج سیمیون ملی گرا انتخاب شد
- 11:30ابراز همدردی ترامپ با بایدن پس از تشخیص سرطان پروستات
- 10:50به رسمیت شناختن مراکش توسط اروپا، موضع این کشور را در قبال مسئله صحرا تقویت میکند
- 10:10مراکش میزبان نود و سومین مجمع عمومی اینترپل: الگویی از همکاری امنیتی بین‌المللی
ما را در فیس‌بوک دنبال کنید
ابتکارات سلطنتی برای توسعه آفریقا: مدلی از همکاری
تعهد مستمر مراکش به توسعه آفریقا واقعیتی است که فراتر از لفاظی هاست. از زمان استقلال خود، پادشاهی Cherifian خود را به عنوان یک بازیگر اصلی در همکاری آفریقایی قرار داده است که با ابتکارات رویایی و مشارکت های مستحکم مشخص شده است.
از زمان الحاقش به تاج و تخت در سال 1999، HM پادشاه به طور فعال از استراتژی آفریقایی، هم از نظر دیپلماتیک و هم از لحاظ اقتصادی دفاع کرده است و بازدیدهای زیادی از سراسر این قاره انجام داده است.
تعهد شاه محمد ششم به طور خاص از طریق سه پروژه نمادین نشان داده شده است:
• فرآیند رباط در کشورهای آتلانتیک آفریقا: هدف این چارچوب همکاری تقویت روابط بین کشورهای آفریقایی هم مرز با اقیانوس اطلس برای بهره برداری بهتر از پتانسیل دریایی آنهاست.
• ابتکار برای دسترسی کشورهای ساحل به اقیانوس اطلس: یک استراتژی ادغام منطقه ای برای تقویت مبادلات اقتصادی.
• خط لوله گاز نیجریه-مراکش: یک پروژه ساختاری برای آینده انرژی آفریقا که غرب این قاره را به مغرب و اروپا متصل می کند.
این ابتکارات نشان دهنده تمایل پادشاهی برای ترویج همکاری متوازن و سودمند متقابل است. در سوچی، آقای بوریتا مجدداً تأکید کرد که آفریقا منتظر کمک نیست، بلکه منتظر راه‌حل‌هایی است که با نیازهای آن سازگار است. این رویکرد مطابق با کنفرانس کازابلانکا در سال 1960 است که توسط مرحوم HM محمد پنجم سازماندهی شد، که یکی از اولین گام ها به سوی وحدت آفریقا بود.
سیاست مراکش در آفریقا با رویکرد کل نگر آن متمایز می شود. فراتر از همکاری سنتی بخشی، مراکش پروژه هایی را با تمرکز بر توسعه انسانی، آموزش جوانان و تقویت زیرساخت ها معرفی می کند. این استراتژی پیشگیرانه امکان پاسخگویی به آرمان های مردم آفریقا را در عین تحکیم مشارکت های پایدار فراهم می کند.
به طور خلاصه، ابتکارات سلطنتی تنها موقعیت مراکش را در این قاره تقویت نمی کند. آنها مظهر چشم انداز جهانی برای آینده ای مرفه آفریقایی هستند که با همکاری نمونه جنوب-جنوب و تمایل به ساختن قاره ای متحدتر و انعطاف پذیرتر پشتیبانی می شود.
نظرات (0)