- 15:30تقویت روابط دریایی: مراکش و سازمان بین المللی دریانوردی
- 14:02مجلس ایران اظهارات رئیس جمهور خود را که خشم لبنان را برانگیخت تکذیب کرد
- 13:00ترامپ در بحبوحه بحث در مورد درمان باروری ادعای پدری لقاح آزمایشگاهی کرد
- 11:12نمایشگاه خودرو پاریس 2024: عصر جدیدی برای تحرک دوستدار محیط زیست
- 10:40طلا از 2700 دلار در هر اونس گذشت که یک رکورد تاریخی است
- 10:15اعضای وان دایرکشن ابراز می کنند که به خاطر از دست دادن لیام پین "دلشان شکسته".
- 09:50رباط، پایتخت جهانی کتاب 2026: یک پلت فرم فرهنگی
- 09:10دیدهبان میگوید تصاویر سوء استفاده جنسی از کودکان توسط هوش مصنوعی به «نقطه اوج» میرسد
- 08:35اتحادیه اروپا بر اهمیت مشارکت استراتژیک خود با مراکش تاکید می کند
ما را در فیس‌بوک دنبال کنید
سند اطلاعاتی ایالات متحده: مراکش دارای مشروعیت تاریخی در مورد صحرا است
یک سند اطلاعاتی محرمانه آمریکایی از اداره اطلاعات و تحقیقات (INR) در سال 1975 به دیدگاه مراکش در مورد اختلاف نظر در مورد صحرا اشاره کرد, جایی که پادشاهی بر این نظر است که صحرا بخشی از اقتدار حاکم بر مراکش بودهاست و پیوندهای فرهنگی، تاریخی و مذهبی با پادشاهی مراکش وجود دارد.
این سند اطلاعاتی افزود که مراکش اعلام کرده است که نه تنها در مورد صحرا، بلکه در مورد موریتانی و بخش هایی از الجزایر نیز دارای مشروعیت تاریخی است, نشان می دهد که اخیرا خواسته های خود را در مورد موریتانی رها کرده است. (این سند از سال 1975 صحبت می کند) و بنابراین او از درخواست صحرا دست نخواهد کشید, زیرا - هر مراکشی - دلبستگی او به منطقه صحرا کاهش تلفات متحمل شده در بسیاری از قسمتهای خاکی آن است.
مراکش صحرا را به عنوان یک مسئله ملی در نظر میگرفت که نمیتوان بیش از حد آن را نادیده گرفت، زیرا نوعی وحدت ملی را ایجاد کرده بود. صحرا برای مراکش از اهمیت زیادی برخوردار بود، چرا که ایجاد یک جمهوری صحرانشین تحت کنترل الجزایر، مراکش را به دام انداخته و از موریتانی که رابطه خوبی با رژیم آن داشت، جدا می کرد, و آن را از دیگر کشورهای آفریقایی جدا می کند. او از نقش الجزایر در درگیری های صحرا سخن گفت و اظهار داشت که الجزایر در ابتدا با تقسیم صحرا بین مراکش و موریتانی مخالفت کرده است, قبل از حرکت برای حمایت از فرنت POLISARIO و تبدیل آن به عنوان یک بازو و عامل در منطقه.
در این سند آمریکایی تاکید شده است که الجزایر تنها ادعا می کند که حمایتش از "پلیساریو" با هدف تأمین حق تعیین سرنوشت خود صورت گرفته است, در حالی که انگیزه واقعی تمایل به رقابت با مراکش و تسلط بر منطقه شمال غرب آفریقا بود، جایی که به دنبال ایجاد یک جمهوری صحرانشین تحت کنترل خود بود.
ایجاد جمهوری صحرانشین، مراکش را از بسیاری از منابع طبیعی محروم خواهد کرد و به الجزایر اجازه دسترسی به اقیانوس اطلس را خواهد داد, وی با اشاره به اینکه مسئله الحاق صحرای مراکش توسط الحواری بومدین رئیسجمهور سابق الجزایر به عنوان مانعی برای آرزوهای الجزایر در منطقه تلقی شده بود، گفت. تأسیس جمهوری صحرانشین همچنین میتواند به پناهگاهی برای یک گروه رادیکال تبدیل شود که به دنبال بیثبات کردن پادشاهی مراکش هستند.